depresja poporodowa

Musisz cierpliwie czekać chociaż wiem , że to nie jest takie proste… już niedługo będziesz miała maluszka w ramionach :*

Tego co będzie jak będzie chyba każda z nas się obawia. Ja jestem w trzeciej ciąży i tak samo towarzyszy mi strach i obawa. Bywają dni kiedy najchętniej bym nie wstawała ale wiem, że muszę bo trzeba dziewczynkami się zająć. Teraz też siedze jak na szpilkach i nie umie znaleźć sobie miejsca. Bo wiem, że już jest po terminie porodu.

Rozumiem o czym mówisz. Jestem przekonana, że musnęłam się o depresję lub odczuwałam silny baby blues. Gdyby nie mój mąż, który obdarował nas wsparciem i angażował się w opiekę i wychowanie pewnie byłoby ciężko mi przejść przez połóg z non stop płaczącym maluszkiem. Teraz jestem starsza, mądrzejsza o wszelkie doświadczenia, nie dalabym sobie wmówić m, że przesadzam z dolegliwościami brzuszkowymi mojego dziecka. Koniec końców 7miesiecy walczyliśmy z wpieraniem nam, że dziecko ma kolki, które okazały się być alergią. 

Bardzo boję się depresji poporodowej. Nigdy nie miałam problemów psychicznych ale w ciąży bywa że budzę się w środku nocy i płaczę . Zazwyczaj nie ma konkretnego powodu. Głównie obawiam się tego co będzie. Wiele mam bardzo narzeka na macierzyństwo i ciężko zachować optymizm. 

Ja chyba skorzystałabym z tego pomysłu ale przy starszej bo jeden dzień byłam w szpitalu i jak słyszałam płacz małej bo nie umiała zasnąć bez mamy. To na tych samych sygnałach wróciłbym do domu

Kocham franską komedię ,,Za jakie grzechy, dobry Boże ? ,, ubaw po pachy  hahahha

Też kojarzę ten filmik z karetka :D chyba na insta mi się wyświetlił. A tej tematyce jest film Alibi com. Jeżeli ktoś lubi francuskie komedie to polecam.

Tam było chyba 4 dzieci i zachowywały  się jak Małpki na widok turystów z jedzonkiem hahahah

A mama bezradna a tatuś nie widzi nic , cyk karetka i do spa  :)