depresja poporodowa

Mnie właśnie krępowały inne osoby.. zwłaszcza po pierwszym porodzie, gdy dziecko uczyło się pić z piersi, co chwile były położne sprawdzić a tu pielgrzymki i wyciąganie cyca do karmienia. Mąz/partner wiadomo.. 

Powinno być tak że jedna osoba  z rodziny i też za zgoda matki 

To ja jestem inna xd bo bardzo cieszyłam się ze będąc w szpitalu byl ktoś w odwiedziny u nas :) 

bardzo tego potrzebowałam, oczywiście odwiedziny nie były długie ale sam fakt ze ktoś przyszedł był dla mnie super 

zawsze cieszyłam się ze mama do mnie przychodziła i narzeczony jak tylko wrocil do polski 

po Powrocie do domu hmm chyba tylko jedna znajoma szybko była w odwiedzinach a reszta po miesiącu jakoś ? 
a kazda pomoc jak i odwiedziny zawsze byłam wdzięczna bo miałam chwile żeby pójść do łazienki zjeść bo wiedziałam ze jak synek zacznie płakać to nie jest sam i ciocia/babcia/wujek/dziadek kto tam był pod ręka go weźmie :) 

a jezeli chodzi o mnie zawsze pytałam kiedy mogę przyjść w odwiedziny No i mnie tez się pytali nie przychodził nikt tak o bez zapowiedzi 

Tak ten artykuł na Canpolu warto przeczytać.

Ja odwiedzin w szpitalu po porodzie w ogóle sobie nie wyobrażam (poza oczywiście mężem-tatusiem).  I uważam, że to trochę nietakt jak się rodzina tak zwala na głowę... 

Kobieta męczy się naście godzin, jest w nowej roli. Zmęczenie, obawa, ból- naprawdę potrzeba odpoczynku i oddechu a nie przyjmowania gości.

To ja w rodzinie byłam tą złą bo nie chciałam nikogo poza mężem w szpitalu a po porodzie przez miesiąc nie przyjmowaliśmy gości :) 

Jedynymi osobami które to rozumieli to mój teść, mój tato i moja siostra 🤣😅 cała reszta nie umiała tego zrzumieć.

To prawda :) Kobieta potrzebuje trochę czasu po porodzie zanim będzie przyjmować co chwilę gości :) Sama też do tego tak pochodzę i zawsze w odwiedziny jadę dość późno. Na spokojnie :) 

Najbardziej męczące są czasem odwiedziny w szpitalu ( oczywiście nie mam tu na myśli męża czy dzieci :) ). Ale czasem człowiek jest w kiepskiej formie i trochę to bywa męczące i nieco krępujące. 

Co do depresji to nigdy po porodzie nie miałam z nią styczności. Wręcz przeciwnie zawsze byłam taka po prostu szczęśliwa :) Nawet jak jest się zmęczonym :) 

Na canpolu jest fajny artykuł o tym temacie, ja mysle ze dobrze by bylo gdyby bliscy znali co noeco na ten temat;) 

Czesto po porodzie rodzina zzuca sie z odwiedzinami nie myslac o mamie ktora dopiero co urodzila, przeciez to nic takiego kobiety rodza od wiekow... niby tak;) ale czasami zgoda na szybkie odwiedziny jest tylko grzecznascia warto dac rodzinie troche czasu na ochloniecie i przyzwyczajenie sie do nowej roli zycia;) pamietajac ze nie tylko mama moze sie czuc gorzej ale rowniez druga strona czyli tata dla ktorego cala sytuaxja tez jest nowoscia 

A jest mega ważny!  I tak naprawdę ważne, żeby otoczenie z tematem się zapoznało. I pojawiła się reakcja, jeśli jest potrzebna.