KP przyjemność czy rozsądek

Ja jakoś zawsze gdy mam wyjść do galerii zostawiałam z kimś dziecko, jakoś krępowało mnie karmienie w razie czego w miejscach publicznych, a w domu w razie czego babcia podawała mm i było okej :)

Ja pierwsze karmienie wspominam dobrze, byłam zdziwiona że karmienie wcale tak nie boli, dopiero następnego dnia chyba zaczęłam to odczuwać mocniej i pojawiły się poranienia

No to nie miałam takiej sytuacji ,że była kolejka :) Ale fajnie ,że mamusie korzystają z takich miejsc :) Wiadomo ,że lepiej nakarmić w spokoju. No i wiadomo czasem trzeba dziecko przebrać :) 

U nas na całą galerię jest jeden taki pokój i zawsze jest zajęty matki stoją w kolejkach by się dostać naprawdę 

Może trzeba prosić o klucz ? Bo zwykle takie miejsca są zamknięte i trzeba prosić o klucz. 

Justys no to zawsze tak jest że jak nie potrzebujesz to masz pod ręką, a jak akurat potrzebujesz to nie ma. Ciekawe czemu ten pokój był zamknięty. 

Dzisiaj byłam z synem w galerii i chciałam go nakarmić w pokoju dla mam.. ale był zamknięty..  Jakoś nie mogłam przemoc się I karmić przy ludziach więc wróciliśmy do domu. Zazwyczaj mam pod ręką mm ale nie musiałam do tej pory podawać i dzisiaj nie wzięłam. Ogólnie nie dokarmiam mm ale staram się pod ręką zawsze mieć. 

Na początku nie lubiłam karmienia piersią. Czułam dyskomfort psychiczny oraz fizyczny. Wstydziłam się karmić w miejscach publicznych, niejako uważając to za czynność krępującą... Z czasem jednak zaakceptowałam to - a nawet polubiłam, widząc jak moja córeczka tego potrzebuje. Nasza bliskość była bezcenna :) Mimo początkowej niechęci do karmienia, udało mi się karmić aż 2 lata! Po odstawieniu dziecka czułam pustkę, było mi smutno. Teraz uważam, że to były magiczne chwile :)

Chyba właśnie po porodzie ból był najbardziej odczuwalny a mały chciał wisieć non stop