Odwiedziny w szpitalu

Pamiętam jak mąż wziąl niunię do przebrania. Zdejmuje spioszki, pieluszkę "kochanie ... Możesz tu na chwilę?" Przeraził się smółką :) przewinęliśmy razem, choć bardziej ja z eskortą męża. Świetnie podawał pieluszkę i spioszi:)

Ja lubiłam kiedy narzeczony był bo mogłam się iść kapać na spokojnie  ,on trzymał ją na rękach, lekki strach widziałam w oczach ale dał radę:)) 

Tak jest , wystarczająco długo, przy takim noworodku to nie ma co robić prócz patrzenia jak spi . Choć jak był, to on zmieniał pieluszki małej, ja w tym czasie zjadłam, wykąpałam się czy po prostu patrzyłam na nich 

AnetKa, też tak uważam;). Ja ogólnie po porodzie lubiłam być sama, mogłam wtedy na spokojnie sobie odpocząć, zdrzemnąć się kiedy chciałam:)

Mój mąż był że mną na trzy, cztery godziny w szpitalu .I tak naprawdę uważam ,że to wystarczy.

Też mi się wydaje, że za nocowanie się dopłaca. Na pewno dużo większy komfort mieć partnera ciągle przy sobie. Na szczęście w szpitalu nie siedzi się długo. Standardowo tylko dwie doby, więc do przeżycia.

Z tego co kojarzę, to żeby mąż mógł normalnie spać to trzeba wykupić salę rodzinną, ale chyba nie każdy szpital tak ma. 

Oki  ;)