Rodzice (620 Wątki)
Część. Muszę się wyglądać komuś. Nie wiem co mam robić już. Mam prawie 8 miesięczną córkę i poprostu nie daje rady sobie już opieką nad nią. Mam napady gniewu i złości gdy córka zaczyna płakać i wtedy ja krzyczę i zaczynam rzucać jej zabawkami żeby tylko jej nie uderzyć. Boję się że w końcu nie wytrzymam i zrobię jej krzywdę. Mam męża, który nie raz proponował mi że zostanie na tydzień w domu ze mną i małą. Ale ja nie chce, żeby zostawał w domu, bo będę miała wrażenie że obarczam go kolejnymi obowiązkami. Mam też chwilę takiej słabości, że nie chce mi się żyć i mam wrażenie że zmarnowałam jemu i jej życie. Nie wiem co zrobić. Czy lepiej odejść czy zostać z nimi. Kocham ich bardzo i nie chce ich zostawiać.
Konto usunięte
2018-05-14 12:58
Anetka, kiedyś już opisywałaś chorobę córki. Ale zastanawiają mnie ataki i gorączka. Czy córka ma jakby drgawki? Objawy podobne przy padaczce? I czy te ataki występują tylko przy gorączce? W jaki sposób choroba córki została zdiagnozowana?
2018-05-12 14:55
Moja córka przy wysokich gorączkach to będzie często odsyłana do szpitala. W celu zmiejszenia ilości występowania ataków. Lekarz, który rozpoznał chorobę u córki akurat miał dyżur jak znowu trafiliśmy do szpitala. Pytał się co się stało, a jak powiedziałam ile córka miała gorączki i przez jaki czas to od razu się zapytał czy ataki się pojawiły. Na szczęście ataków nie było, a są one dość niebezpiecznie i groźne.
Konto usunięte
2018-05-12 12:57
Do tego dochodzi dojazd - czas w podróży i problem dojazdu. Oby te nasze dzieci nie musiały spędzać czasu w szpitalach
2018-05-12 00:08
Niestety tak się trafiło. W mojej miejscowości też jest szpital. Niestety oddział dziecięcy jest zamknięty. Z tego co zdążyłam się zorientować to lekarze się zgodzili i by przyszli na dyżury do szpitala tylko nie ma ordynatora. Szkoda bo by było blisko. Do szpitala mam dwa kroki. Więc na pewno na kilka godzin by mnie mógł ktoś zmienić bym ja mogła się chwilę przespać i zrobić sobie jedzenie, przynieść córce czyste ciuszki i po dwóch góra trzech godzinach już bym była z powrotem, a moja mama to by na pewno tyle z wnuczką powiedziała. Ale niestety jest zupełnie inaczej.
2018-05-11 19:03
Aneta to współczuję Ci takiego pobytu. Szkoda ze wszyscy byli daleko a maz chory. Najważniejsze ze juz jestescie w domu
2018-05-11 18:55
Czuję już się dużo lepiej od dnia kiedy córka wróciła do domu. Co do odespania to chyba już nigdy sobie porządnie nie odeśpie. Ale zawsze coś zawsze się odeśpi. Sen w domu to zupełnie co innego niż w szpitalu. W domu to nawet łóżko jest wygodne to i człowiek wypocznie. A w szpitalu to nawet fotela nie mogłam rozłożyć bo by nikt drzwi nie otworzył.
Konto usunięte
