Ciąża - zbliża czy oddala partnerów ?

A maz wgl chce ratować związek wasz? Uważam że jeśli 2 osoby chcą to będą się łapać wszystkiego ale każda rozmowa musi być przeprowadzona bez nadmiernych złych emocji aż oboje ochłoniecie na wszystko trzeba czasu nawet żeby ochłonąć. 

KontrolaJakosci to może spróbujecie właśnie rozmowy z terapeutą, co mąż na to? 

Masz rację, tylko tutaj naprawdę potrzebny jest terapeuta... Mąż się nie zgadza... a mnie już brakuje sił nawet na rozmowę... 

Kontrola Jakości ważne też by za szybko się nie poddawać ale fakt obie strony muszą chcieć i obie muszą się starać tak samo. A złoty środek to ROZMOWA. 

PannaXoanna ja też mam wspólne zainteresowania z mężem i staramy się nawet kiedy mamy dziecko z nich nie rezygnować. Pewne rzeczy można wypracować, ale nie da się niestety utrzymać związku kiedy od pierwszego dnia spada on na dalszy plan a my 100% uwagi poświęcamy dziecku. 

Dziewczyny mi się wydaje, że takie rzeczy jak relacja z partnerem trzeba wypracować przed pojawieniem się dzieci. My z mężem mamy wiele wspólnych zainteresowań i pasji. Oczywiście teraz nie mamy czasu na ich realizację, ciężko znalezć czas dla samego siebie, a gdzie tu mowa o drugiej połowie. Staramy się pielęgnować nasz związek żeby nie obumarł. Myślę, że jak dzieci podrosną i będziemy mieli więcej wolnego czasu to wrócimy do naszych ulubionych czynności. I Wam również tego życzę. Nie poddawajcie się. 

Justyna a może będzie zupełnie inaczej i wszystko się ułoży jak dzieci będą większe będziecie mieć dla siebie więcej czasu :) trzeba być dobrej myśli i jakoś starać się żeby nic się nie wypaliło . Bo dzieci pochłaniają mnóstwo czasu i czesto później brak sił na siebie . 

U nas relacje są bardzo dobre .niestety ostatnie wydarzenia przyczyniły się też do poprawienia relacji między nami . Wcześniej nie miałam ochoty na przytulanie , czułości itd mój mnie czasem denerwował i dopiero jak posypało się wszystko zaczęłam doceniać to co mam 

Karolina o niczym innym nie marze żeby mieć szczęśliwe małżeństwo . Msm ogromne wyrzuty sumienie bo wiem ze mnóstwo w tym mojej winy ze jestem „tylko mama” na nic więcej sił nie starcza. Najgorsze jest to ze js nie msm już potrzeby czułości nie mówiąc o intymności wiec dodatkowo ciezko się zmobilizować jeśli nie jest to na liście priorytetów .

pstrycja my sienawet nie kłócimy i to jeszcze gorsze bo jakbyśmy byli sibie obojętni . My idealnie współpracujemy ze siba i tyle . 
po pierwszym dziecku tez był kryzys ale wtedy mi zależało bardzo stawałam na głowie zeby zmienić zmuszałam się żeby było lepiej tyle ze maz problemu nie widział i on urósł . Jak zauważył to mi ciezko było wrócić do tego co było ale powili było coraz lepiej tyle ze syn byl jeden i nie wymagał takiej opieki i uwagi a teraz to właściwie jedna osoba musi cały czas nieustannie zajmować się córeczka