Rozwój i wychowanie (724 Wątki)
Trudnosc w nawiazywaniu kontaktow
Data utworzenia : 2018-08-28 15:21 | Ostatni komentarz 2024-05-07 19:31
Witam, Bardzo prosze o porade. Moja 2latka ma problem w nawiazywaniu kontaktow z dziecmi. Jesli chodzi o dzieco do roku czasu to nawet sie nimi interesuje i pptrafi sie niesmialo nimi bawic ale jezeli jakies dziecko nie wiele strasze od niej badz starsze jak i rowniez dorosli ktorych nie zna odezwie sie do niej , podejdzie nie komiecznie dotknie to wpada w paniczny placz, boi sie i widac ze jest zestresowana, jezeli juz pozna dziecko ,chociaz dosc dlugo jej to zajmuje to potrafi sie ladnie z tym dzieckiem bawic. Rozwija sie dobrze, duzo powtarza, potrafi powiedziec caly alfabet zna kolory liczby ale jesli chodzi o obcych bardzo sie ich boi nie wiem dlaczego tak sie zachowuje i czy cos moze to znaczyc. Martwi mnie to . Dodam ze ogolnie posiadamy malo znajomych malo ludzi nas odwiedza, rodzice rowniez malo sie interesuja wnuczka glownie spedza czas ze mna i mezem oraz moim bratem i jego rodzina. Moze ma zbyt maly kontakt z ludzmi dlatego tak jest? . Jeszcze przytocze taka sytuacje jak jestesmy w sali zabaw to potrafi bawic sie sama w otoczeniu z dziecmi ale jesl8 tylko ktores chce nawiazac z nia komtakt zaraz jest placz i panika , ucieczka. Prosze o porade.
2024-04-30 14:39
Moja starsza córka też jest wygadana i odważna, stale ma jakies urodzinki czy wyjścia do koleżanek. Ale nie zawsze tak bylo. W przedszkolu miała taki etap, że była nieśmiała, wstydziła się i nie umiała być asertywna, gdy nie chciała się w coś bawić, bo bała się odrzucenia. Na urodzinkach, placach zabaw czasami nie potrafiła od razu się rozkręcić i była smutna, a mi pękało serce, dlatego rozumiem te matki, które jakoś próbują pomóc swoim dzieciom.. Trzeba się cieszyć, że dzieci są odważne i same sobie radzą, ale dzieciaki są różne i mają różne charaktery, niektóre są po prostu nieśmiałe i ciężko im się przełamać.
Ja zawsze to tłumaczyłam mojej córce i ona gdy widzi, że któraś z koleżanek stoi z boku to sama wychodzi i wkręca ją do zabawy;).. Może pamięta, że to niezbyt mile uczucie;)..
2024-04-30 07:16
Też mam mega odważne dziecko tak uwazam. Na imprezach mega odważna ale moze to że często z kimś się spotykamy. Mam koleżankę natomiast która ma córkę 1,5 roczna i na 1 spotkaniu od razu powiedziała że nie można patrzeć na dziecko ani nic mówić. Teraz na spacerach jest trochę lepiej ale początki to była masakra.
2024-04-29 14:32
Ja właśnie widzę,że mamy które mają nieśmiałe dzieci próbują im znaleźć znajomych, ale takich odważnych haha bo widzę,że w ostatnim czasie mamy tych cichych dzieci próbują znaleźć dodatkowych jezcze znajomych i tak jakoś z nami się próbują spotkać , ale też mieszkamy niedaleko siebie . Moje dziecko mega odważne i wygadane , więc to taka dusza towarzystwa
2024-04-28 13:56
Autyzm ma sporo charakterystycznych objawów, nie tylko trudność w nawiązywaniu kontaktów. A niektóre dzieci po prostu są nieśmiałe, taka ich uroda;).. Warto na przykład zaprosić koleżankę/kolegę do domu, żeby spróbowało się otworzyć na pewnym gruncie;). Warto wspierać dziecko i budować jego poczucie wartości, to też pomaga otworzyć się w towarzystwie. ;)
2024-04-28 11:24
sadze identycznie
2024-04-26 12:06
w tym wieku też często dzieci mają takie problemy ba nawet później się one pojawiają bo i starsze dzieci mają problem z nawiązywaniem kontaktów bo są nieśmiałe. Mi się wydaje,że objawy autyzmu pojawiają się juz dużo wcześniej i to jest już w tym okresie bardziej widoczne , ale musiałby coś wcześniej niepokoić
2024-04-25 14:40
Nie chcę tutaj nikogo obrazić ani stawiać diagnozy, ale może warto dziecko zdiagnozować pod kątem autyzmu/aspergera? Mamy w rodzinie autystyka i u niego zaczęło się to od nagłych dziwnych zachowań w wieku 3 lat, wcześniej zero objawów.
Nie mówię tu, że Twoja córka jest na pewno autystykiem - może jest po prostu nieśmiała i potrzebuje większej pewności siebie, wsparcia rodziców w poznawaniu nowych osób i po prostu czasu. Po prostu rzadko mówi się o objawach autyzmu czy aspergera. Dużo osób diagnozuje się dopiero w wieku doroslym. A nie każdy autystyk ma takie same objawy, zachowania :)
Córka może tak jak wspomniałam, jest nieśmiała. Jeśli nie ma ochoty się z kimś witać to jej powiedz "nie musisz się witać, to nic złego", aby wiedziała, że to naprawdę nic złego i nic na siłę. Dzieci wiele rozumieją, ale pewnych rzeczy mogą się po prostu bać i wycofywać jeśli coś nie leży w ich strefie komfortu. Myślę, że tu pomogą wspólne zabawy z innymi dziećmi na placu zabaw czy w sali zabaw właśnie, ale raczej na zasadzie rodzic+dziecko+inne dzieci, czyli bycie u boku córki i wspólna zabawa z nią plus zachęcenie jej "a może pójdziemy i zapytamy, czy dzieci mają ochotę się z nami pobawić?" - musisz być obok niej, jeśli zacznie się chętnie bawić z innymi dziećmi i Tobą, to po jakimś czasie możesz się wycofać mówiąc do niej "to ja idę napić się wody/idę usiąść na ławkę, gdybyś mnie potrzebowała to jestem obok". U nas sprawdziło się to u starszej córki, bo też niezbyt lubiła się bawić z innymi dziećmi. Do tej pory czasem tak ma, a ma już 7 lat. My ją diagnozowaliśmy na aspergera, ale nic nie wyszło :)