Trudnosc w nawiazywaniu kontaktow

U nas w przedszkolu nigdy nie chodzi całą grupa :) Dzieci już mają swoje pewne grupki gdzie się lubią bardziej i tak się zapraszają. Ciężko robić urodziny do całej grupy :) U nas raczej każdy z blokòw ,więc zostają sale zabaw :)

Mazia co do zaproszeń  to pamiętam że u nas na zebraniu przedszkolnym panie mówiły że jeśli ktoś chce zrobić Urodziny dla dziecka to niech zaprasza wszystkie dzieci z grupy lub nie robi ich wcale bo właśnie potem są takie sytuacje między dziećmi że jedne są zaproszone inne nie;( 

My jakoś specjalnie nie chcodizlysmy po urodzinach byłyśmy chyba ze 2 razy ale potem córce było przykro że ona tych urodzin nie miała  więc to tak z tymi urodzinami to tak różnie;/

Dzieci są różne moja akurat odważna  i wygadana , ale jakoś nie chodzimy szalnsczo na urodziny . Z tym,że my też takich imprez nie robimy , więc potem nikogo nie zapraszamy. Mnie się to akurat nie podoba tzn każdy robi jak uważa,ale jak ktoś nie dostaje zaproszenia to jest smutny. Te dzieci się chwalą i mnie to nie przekonuje. Rodzice robią pokazówki bo zaproszenia są w szafkach, jedna mama zachowała się jak dla mnie z klasą bo napisała na priv wiadomość i zaprosiła konkretne dzieci . Może ktoś nie widzi w tym problemu, ale mi at forma zaproszeń u takich maluchów nie pasuje bo potem przeżywają,że nie mają zaproszenia a inne dzieci dostały 

A może wystarczy się tak naprawdę pobawić 15-30 min z każdym z osobna tylko tak żeby każde poczuło że to jest na 100% ...nawet nie myślimy o niczym innym...o obowiązkach, które czekają...jesteśmy 100% z dzieckiem...Jest szansa, że nasyci się na jakiś czas rodzicem i się pobawi samo...z rodzeństwem. U mnie 4 i 8 lat i działa ;)

Na ferie i wakacje warto jest zastanowić się nad zapisaniem dziecka na półkolonie. Daję tutaj namiar na miejsce w Wieliczce, gdzie są prowadzone takie zajęcia dla dzieci: https://mctwieliczka.pl/obozy-polkolonie-wieliczka/

Moja starsza córka też jest wygadana i odważna, stale ma jakies urodzinki czy wyjścia do koleżanek. Ale nie zawsze tak bylo. W przedszkolu miała taki etap, że była nieśmiała, wstydziła się i nie umiała być asertywna, gdy nie chciała się w coś bawić, bo bała się odrzucenia. Na urodzinkach, placach zabaw czasami nie potrafiła od razu się rozkręcić i była smutna, a mi pękało serce, dlatego rozumiem te matki, które jakoś próbują pomóc swoim dzieciom.. Trzeba się cieszyć, że dzieci są odważne i same sobie radzą, ale dzieciaki są różne i mają różne charaktery, niektóre są po prostu nieśmiałe i ciężko im się przełamać.

Ja zawsze to tłumaczyłam mojej córce i ona gdy widzi, że któraś z koleżanek stoi z boku to sama wychodzi i wkręca ją do zabawy;).. Może pamięta, że to niezbyt mile uczucie;)..

Też mam mega odważne dziecko tak uwazam. Na imprezach mega odważna ale moze to że często z kimś się spotykamy. Mam koleżankę natomiast która ma córkę 1,5 roczna i na 1 spotkaniu od razu powiedziała że nie można patrzeć na dziecko ani nic mówić. Teraz na spacerach jest trochę lepiej ale początki to była masakra. 

Ja właśnie widzę,że mamy które mają nieśmiałe dzieci próbują im znaleźć znajomych, ale takich odważnych haha bo widzę,że w ostatnim czasie mamy tych cichych dzieci próbują znaleźć dodatkowych jezcze znajomych i tak jakoś z nami się próbują spotkać , ale też mieszkamy niedaleko siebie . Moje dziecko mega odważne i wygadane , więc to taka dusza towarzystwa 

Autyzm ma sporo charakterystycznych objawów, nie tylko trudność w nawiązywaniu kontaktów. A niektóre dzieci po prostu są nieśmiałe, taka ich uroda;).. Warto na przykład zaprosić koleżankę/kolegę do domu, żeby spróbowało się otworzyć na pewnym gruncie;). Warto wspierać dziecko i budować jego poczucie wartości, to też pomaga otworzyć się w towarzystwie. ;)