Pożegnanie ze smokiem

Jestem tego samego zdania. Dzieci są mądre więc sobie z tym poradzi, po swojemu poukładają. Moje często na drugi trzeci dzień, wracają do tematu i dopytują. A kto jest kim do kogo to też powoli załapują. Nie ma im co "ułatwiać" bo wcześniej czy później i tak trzeba im to wyjaśnić. A wg mnie lepiej od początku małymi kroczkami

Mamuśka no to niezły babcia ma system Myślę że z czasem właśnie przyjdzie taki moment że dziecko samo zacznie pytać Ja zauważyłam że mój mały właśnie osiągnął ten etap jak któregoś dnia do mojego taty zwróciłam się tato a on wystawił tak oczy i mówi Tato Przecież to dziadek a ja mówię Tak to jest twój dziadek Ale mój tata nie wiem ile z tego zrozumiał Ale widzę że już powoli zaczyna się interesować tym takim podziałem że babcia to jego babcia ale na przykład moja mama albo druga babcia to mama taty Podobnie było dzisiaj na cmentarzu nie wiem ile on z tego rozumie że tam leżą zmarli ale mimo wszystko starałam się mu tłumaczyć że na przykład tutaj leży prababcia która zmarła bo była już bardzo chora poszła do nieba do bozi i tutaj  jest jej zdjęcie i starałam się wytłumaczyć mu że to kiedyś była mama dziadka tak naprawdę no nie jestem w stanie określić ile on z tego rozumie ale uznałam że lepiej tłumaczyć coś cokolwiek byleby to była prawda i z czasem zrozumie niż zabrać go na ten cmentarz w ciemno i nie tłumaczyć nic a dziecko będzie zastanawiało się po co My układamy Te kwiaty po co my palimy te świece

To znów teściowa ma ciekawy system. I powiem Wam, że z początku mnie to tak irytowało, teraz już się z tego śmieje. A mianowicie uważa, że dziecku nie ma co mieszać w głowie i na swojego męża mówi cały czas dziadek, mąż do niego też ma się zwracać dziadek, ogólnie wszyscy. Tak samo do niej wszyscy babcia a nie po imieniu/ nie mamo. Wiecie o co chodzi  ? By dziecku nie robić mętliku w głowie że do jednych jest ona Marta, dla drugich mama itd. A na jej mamę, czyli prababcie dzieci mają mówić Maja bo Marysia to za trudne słowo dla dzieci. My się do tego nie stosujemy, maz zwraca się si do rodziców mamo, tato. A dzieci nie miały przez to żadnego mętliku. Z czasem same dopytywały kto jest kim, kto jest czyim dzieckiem, itd 

No można się nieraz uśmiać w takich sytuacjach :) Dzieci bardzo lubią powtarzać tyle tylko ,że nie zawsze wiedzą kiedy te usłyszane słowa mówić :) I nieraz tak zabawnie wychodzi :) 

Fajnie też wygląda jak takie maluchy ,a tak poważnie coś mówią :D I te ich minki :D 

Ewcia czyli w sumie dobrze mowil co tam bedzie sprzatal ;) hehe jak mama moze to zrobic;)

Maluchy fajnie jak tak papuguja i duzo nasladuja po nas;) 

to musi być słodkie jak tak woła 

Mój syn też niby wie że tata to tata natomiast często jak siedzimy Tak właśnie całą rodziną i ktoś woła do mojego męża po imieniu No to on też z uśmiechem na twarzy zaczyna tak powtarzać i niby wie że on na tatę ma mówić tata Ale kiedyś raz pamiętam że się z tego wszyscy zaśmialiśmy i on już to Podłapał że to takie śmieszne i właśnie dla śmiechu czasami tak powtarza

To Jasiu ostatnio do męża po imieniu, że ma coś zrobi :) ale mówił to w tym sensie, że nie zwraca się do niego jako syn tylko w moim imieniu :) ja chciałam, by mi szafkę dokręci czy coś :D tak to śmiesznie zabrzmiało