Przywiązanie dziecka do zabawki

Ewcia to moj bratanek tak z pielucha chodzil dosyc dlugo i jak urodzilam starsza corke to przyszedl i jej dal ta pieluche;) tez taka szara juz przetarta pamietam ze ja dlugo trzymalam bo mi szkoda bylo jej wyzucic ze moze bedzie za nia jeszcze plakal albo co ;)

U mnie mala jak widzi pieluche to zaraz zabiera z szafki z prania ostatnio z pralki wyjela ;) a jak wisi na suszarce to je sciaga ;) na szczescie nie ma jednej ulubionej wiec jej wymieniam jak sie jedna zabrudzi to daje czysta inna ;) a czasami chodzi z kilkoma bo jedna to za malo

Ja nie miałam ulubionych rzeczy w dzieciństwie i syn nie ma ;) z jednej strony dobrze, a z drugiej nie bo jest coś co dziecko uspokoi ;)

Nie wiem czy pieluszki nie są takie złe :D sama miałam ukochaną i targałam ją chyba jeszcze do 7 roku życia. Potem do szkoły to ukrywałam pod poduszką ale musiała być. Pamiętam, że mama się wkurzała bo nie mogła jej wyprać nawet. A mi już po tylu latach to został jej tylko mały, szary skrawek :D bo taka już była wyniszczona. I mamuśka za nic nie mogła mnie oduczyć tej pieluchy.

Syn młodszy tak właśnie kocyk traktuje i też już jest w opłakanym stanie ale co zrobię, zawsze musi być w pobliżu w razie płaczu.

Dlatego stanowczość to podstawa :D Nie wolno ulegać ,bo za każdym razem będą tak długo męczyć ,aż im się odpuści ,bo nauczą się ,że w końcu dopną swego :)

będą tak robić aż im się uda 

albo jak odpuszczą to tylko na chwilę :)

Kiedy dzieci czegoś chcą to nie odpuszczą ;)

U mnie córka kocha pluszaki :) Ma ich mnóstwo. Nie ma jednak swojej ukochanej :) Jest kilka ,z którymi częściej śpi i zabiera je np. na wakacje :) 

Parę razy też chciała spać z jakimiś twardymi zabawkami ,ale od razu tłumaczyłam ,że nie może bo zaśnie i się uderzy o nią i po co jej to :) Nie robiła problemów :)