ślub cywilny czy kościelny?

Są są, i byle sprzeczka to jest wypominanie narzeczonemu przez jego brata :/ 

Moim zdaniem co by nie było to zawsze w takich sytuacjach są zalążki zazdrości 

Na samą myśl mi słabo o co były u nas wojny :/ i jak on potrafił, mnie zwyzywać a jego żonka mnie id złodzieji  zwyzywała,  najgorsze to to że ich mama na siłę godziła...  :/ ahhh na szczęście to przeszłość. 

Dokładnie, również ograniczyłabym kontakty, nie ma sensu się stresować i tracić czasu na takie "znajomości".

Mam dokładnie takie same odczucia aż mi się nie dobrze robi na samą myśl spotkania. Ale ograniczyliśmy kontakty do minimum z resztą rodzeństwa jest ok widujemy się czasem od tak druga siostra męża przyjedzie bądź brat wpadnie po drodze na chwilę. 

Kurde, dziewczyny to przykre   co piszecie:( i tak jak Lea Leo piszę, najlepiej ograniczyć relacje to minimum  i żyć swoim życiem ,skoro nie potrafią wykazać empatii. 

Niby najbliższe osoby, a potrafią dopiec.

My tak zrobiliśmy z bratem narzeczonego i jest o wiele spokojniej,choć czasem jak się z  nim widzimy przy niedzielnym obiedzie u ich mamy to już mi słabo. 

Wiem, że kiedy chodzi o bliską rodzinę to jest to czasami ciężkie, ale w takich sytuacjach najlepiej jest po prostu ograniczyć kontakty do minimum. Tak dla własnego zdrowia psychicznego. Nikogo na siłę nie zmienimy. Brak prezentu może sprawić przykrość, ale tak naprawdę największym prezentem powinno być same spędzenie czasu z bliską osobą. Jeżeli takie kontakty wywołują konflikty, to po co się męczyć.

Inka o tak ciesz się bo czasami to naprawdę nie jest miłe