ojciec na skraju wytrzymałości prosi o pomoc

Jeśli wędzidełko było sprawdzane to może napięcie mięśniowe? 

Skok rozwojowy może potrwać tydzień a nawet dłużej, może to być to.

Też mi przyszło do głowy jak Patrycji, że może macie ,,hight need baby", postarajcie się żeby bodźców było jak najmniej, do usypiania najlepiej żeby rolety były zasłonięte, a w domu cisza. Może szumiś pomoże? Albo możecie spróbować włączyć cichy szum na you tube.

Pierwsze tygodnie czasami potrafią być bardzo ciężkie bez konkretnej przyczyny, myślałam że malutkie dzieci tylko jedzą i śpią. Moja córeczka do tej pory nie jest z tych śpiących dzieci. Od urodzenia nie chciała spać inaczej niż na rękach, wydawało mi się że śpi mocno, odkładałam ją najdelikatniej jak się da a ona i tak się obudziła. Po pewnym czasie poddałam się i po nakarmieniu ją piersią kładłam ją na siebie i siedziałam oparta w pozycji półleżącej czekając aż się wyśpi. W nocy na szczęście miała mocniejszy sen i dało radę ją odłożyć do łóżeczka. Ogólnie dopóki nie zaczęła się bawić zabawkami to większość dnia była noszona na rękach. Kupiłam sobie chustę bo znacznie łatwiej było ją nosić. Szczególnie na początku mała dosłownie wisiała mi na piersi, a co zjadła to ulała i od nowa. Dopiero z czasem było coraz lepiej, coraz częściej dawała się odłożyć. Ale do tej pory (9 miesięcy) jest taka przylepa. Nie zostanie sama w pokoju nawet na chwilę, nawet jak idę siku to jest ze mną w łazience.

Co do karmienia piersią to zastanówcie się czy naprawdę na siłę chcecie karmić....Ja też byłam mega nastawiona na kp, bardzo przeżywałam że nie miałam mleka od razu po porodzie a potem bałam się że nie dam rady karmić bo sprawiało to taki ból, też na początku odciągałam mleko, potem próbowałam nakładkami, a potem jakoś samo z siebie wyszło że córcia załapała cyca. Owszem było to później dla mnie bardzo wygodne karmić i była karmiona tylko cycem. Tylko, że jak kiedyś chciałam bardzo karmić tak teraz bardzo chciała bym skończyć. Córcia nie akceptuje żadnej butelki, kubków nic, rozszerzanie diety to dramat. Ma 9 miesięcy a jest praktycznie tylko na piersi. 

Pierwsze co mi na myśl przychodzi to 'high need baby". Niektóre dzieci są są bardziej wrażliwe ,zdecydowanie bardziej wymagające i nieprzewidywalne. Wręcz nie daje się go odłożyć spokojnie do łóżeczka by spokojnie spał. Takie dzieci to zwykle są w takim "czuwaniu" i od razu wyczuwają brak mamy lub taty. Są niespokojne. Takim dzieciom ciężko zaakceptować wózek ,budzą się niezliczoną ilość razy domagając się bliskości. Są bardziej wrażliwe na boźdzce z zewnątrz jak hałas czy światło. Ogólnie trwa to zwykle kilka pierwszych miesięcy i ratunkiem są ramiona rodziców i ich bliskość choć to naprawdę potrafi być męczące.

U mnie córka też często się budziła ,nie tolerowała wòzka (co na spacer to zaraz był krzyk i płacz i musiałam ją nosić) , nie dało się z nią jeździć autem i jeszcze doszły codziennie 2 godzinne kolki. Dawałam jej do łóżeczka szumisia żeby przetrzymać jej pierwszy sen i ciągle przy niej byłam dopóki sen nie stał się bardziej głęboki. 

A doradczyni laktacyjna zainteresowała się jak wygląda wędzidełko podjęzykowe? Jeżeli jest za krótkie, to dziecko nie jest w stanie dobrze złapać piersi. Mojemu synowi nawet z nakładką było ciężko ssać, a po podcięciu wędzidełka, żadne nakładki nie były potrzebne.

Dodatkowo problemy z napięciem mięśniowym też mogą powodować podobne problemy. 

Jeżeli dziecko ma kilka tygodni, może właśnie przechodzić pierwszy skok rozwojowy. 

O jeny

 mi osobiście podczas czytania tego postu do głowy przyszły dwie rzeczy albo właśnie wędzidełko pod językiem u nas również był taki problem że wędzidełko było zbyt krótkie przez co dziecko Nie najadało się odpowiednio bardzo szybko się męczyło zjadało mniejszą porcję niż potrzebowało i właśnie w efekcie po chwili wybudzało  się nerwowo z drugiej strony tak sobie myślę jeżeli mieliście pomoc już tego specjalistów To na pewno oni się na tym znają i sprawdzili te kwestie ale mimo wszystko jeszcze upewniłabym się co do tego u innego lekarza Oni często mówią że jest wszystko w porządku a koniec końców jakiś inny lekarz spojrzy na problem i stwierdza że wedzidelko  prosi się o podcięcie tak bo było właśnie w naszym przypadku

 Druga kwestia która przyszła mi do głowy czytając twoją historię to może zbyt duże napiecie  mięśniowe dlatego może dobrze byłoby dać się z maluszkiem do fizjoterapeuty który zbada również i ta kwestie jeżeli faktycznie będzie coś nie tak to po prostu zaleci odpowiednie ćwiczenia do wykonywania z malcem w domu 

 Natomiast jeżeli żadna z tych rzeczy którą Wymieniłam nie jest powodem to Jedyne co mogę napisać ci na pocieszenie to to że chyba nie jesteś sam często życie z noworodkiem Właśnie tak wygląda w wielu domach i w większości przypadków to jest zupełnie nowa sytuacja zarówno Dla nas rodziców dla tatusiów totalna nowość dla mamusi również nie jest to prosta sprawa buzujące hormony czas  połogu który nie jest taki prosty Jak mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka Ja pamiętam że w okresie swojego połogu Wydawało mi się że wszystko fajnie ogarniam że emocjonalnie sobie ze wszystkim radzę że jakoś szczególnie się nie denerwuje i zachowuje spokój podczas takich akcji i sytuacji a wręcz przeciwnie To było bardzo złudne a teraz gdy patrzę na to z perspektywy czasu wiem że jednak nie do końca byłam taka wyluzowana jak mi się wydawało wiem że mogłam rozegrać te kwestie inaczej natomiast Przychodzi taki moment przy noworodku gdzie naprawdę już totalnie oboje partnerami jesteśmy zmęczeni wykończeni niewyspanie wycieńczeni całą tą sytuacją gdyby człowiek już słyszy taki narastający płacz dziecka i kolejną przychodzącą tego typu akcje mimo tego że wydaje mu się że jest opanowany gdzieś tam w środku czuję te nerwy na pocieszenie powiem ci tylko tyle że w wielu przypadkach Najgorsze są pierwsze trzy maksymalnie cztery miesiące i na pewno wiele dziewczyn zgodzi się tutaj ze mną że niestety ale no noworodki są różne jeden będzie totalnie bezproblemowy od samego początku  czyli pooje do oporu z cyca pójdzie spać na te przysłowiowe trzy godziny po czym obudzi się na zmianę pieluszki kolejne karmienie i praktycznie tak w koło ja zazdroszczę jak ktoś faktycznie tak ma z noworodkiem że może odpocząć W miarę możliwości wyspać się przewidzieć jak będzie wyglądała noc wykonać jakieś tam codzienne czynności w domu bo maluch praktycznie tylko jej śpi Ja niestety takiego dziecka nie miałam My też dużo przeszliśmy z naszym maluchem na początku Musieliśmy się wzajemnie się nauczyć i tak Jak wspomniałam wcześniej jestem nowa sytuacja dla tatusia dla mamusi ale również jest to nowa sytuacja dla dziecka które do tej pory przez ostatnie 9 miesięcy było w brzuszku u mamy jego świat wyglądał zupełnie inaczej Teraz nie czuję się tak spokojnej bezpiecznie na zewnątrz w świecie który dopiero musi poznać Musi nauczyć się żyć funkcjonować i panować nad swoimi emocjami co  jeszcze mogę ci poradzić z tego co przychodzi mi na ten moment do głowy to Poczytaj o czymś takim jak czwarty trymestr tak zwany czwarty trymest w ciąży może taka wiedza w jakiś sposób pomoże Wam zrozumieć takie zachowanie maluszka Z mojej strony mogę powiedzieć wam że na pewno będzie tylko lepiej nie jest łatwo jest to ciężki okres jest to okres wytrwałości i takiego sprawdzenia dla dwojga rodziców zarówno dla tatusiów którzy po ciężkiej nocy muszą pójść do pracy Jak również dla mamusi która równie jej przespanej ciężkiej nocy musi później funkcjonować cały dzień z noworodkiem w domu który niestety jeszcze na ten moment nie odróżnia dnia od nocy i często gęsto bywa tak że nie dałam je odespać i odpocząć że życzę dużo siły abyście znaleźli powód takiego zachowania a jeżeli powód nie zostanie odnaleziony to wydaje mi się że po prostu dziecko potrzebuje tej bliskości ale musi się też jej dopiero nauczyć nauczyć się nowego otaczającego je świata na ten moment po prostu wszystko jest dla niego nowe przeraża go ale zobaczycie że wszystko z czasem minie i naprawdę jest z dnia na dzień z tygodnia na tydzień zaczniecie się uczyć siebie nawzajem będzie to dla was mega duże życiowe doświadczenie ale wiez jaka w międzyczasie się między wami wywiąze to jest coś pięknego

Mogę sobie wyobrazić jakie to jest trudne i niepokojące. Ja bym też zaczęła od sprawdzenia wędzidełka, ale skoro tu jest wszystko ok to trzeba szukać przyczyny gdzieś indziej. Nasz syn początkowo ciężko reagował na moje mleko - pediatra stwierdził problemy z tolerancją mojego mleka (laktozy) i zalecił wdrożenie kropli Delicol. Trochę pomogło. Możecie też spróbować odciągać mleko laktatorem i podawać bobasowi np. w specjalnej butelce antykolkowej, w której można regulować dodatkowo prędkość przepływu mleka. Może być też tak, że mm, które podajecie dodatkowo dziecku nie służy i może by trzeba było spróbować z innym.  

Wiem, że kp jest dla dziecka najlepsze, ale jeśli codziennie jest walka, problemy, a  i tak kończy się dopajaniem mm to czasem trzeba też zadać sobie pytanie czy warto tak się męczyć czy może lepiej przejść na mm. Ja po cesarce długo walczyłam z rozkręceniem laktacji, syn slabo ssał piers - lekarze przeoczyli problem z wedzidelkiem, karmienie trwało długo i w trakcie zasypiał, 3 miesiące był karmiony mlekiem odciągniętym laktatorem. I wszędzie tylko slyszalam naciski i presję, że muszę karmić piersią.  To były ciężkie miesiące. Dziś już bym podeszła do tematu inaczej... Próbujcie różnych rozwiązań i jeśli ostatecznie nie da się karmić piersią- podejdźcie do tego na spokojnie. Trzymam mocno kciuki, żeby wszystko się unormowało i żebyście szybko znaleźli dobre rozwiązanie Waszych problemów.

Bardzo ciężko określić co może powodować takie zachowanie u dzieciaczka

U nas przez 3 miesiące była kółka syn spał u mnie na klacie nie mogłam go odłożyć bo był płacz rodzice musieli przyjeżdżać pomagać żebym mogła co kolwiek zjeść albo wykąpać się 

Zasypiał u mnie jak chciałam go odłożyć bo jak ruletka albo będzie spał dalej albo będzie płacz 

Nie raz w nocy po zjedzeniu (początkowo karmilam piersią) zasypiał oczywiście na mnie i też były momenty gdzir budził się z krzykiem jakby coś mu się zaczęło dziać i ciężko było go uspokoić nie każda nocka była taka ale zdazaly się 

Nam polecono pójść do osteopaty na jakiś czas było lepiej ale na krótko z kolei znajoma jak poszła ze swoją córka już po pierwszej wizycie było dużo lepiej to pewnie też zależy od dzieciaczka

U nas też sprawdziły się kropelki sab simplex jeżeli chodzi o kolki 

A tak jak osteopada i pediatra po wszystkich naszych wypowiedziach mówili że trzeba przeczekać też ten czas aż jelitka się w pełni rozwiną 

Dodam że mój jest wczesniakiem urodził się miesiąc wcześniej 

Znam ból nie przespanych nocek i wiem jakie to nerwy i nie raz już byłam bez sił i razem z małym siedziałam i płakałam 

Dziękuję za odpowiedzi,

justys021 doradca laktacyjny był, nawet dwóch. Moja żona czuje po prostu bardzo duży dyskomfort przy karmieniu piersią nawet jak przez chwilę udało się załapać dobrą technikę. Podobno niektóre kobiety tak mają. Widzę, żę się bardzo stara ale po prostu ciekną jej łzy po jakimś czasie a to chyba nie tędy droga.

Zuz(Anna) wędzidełko sprawdzało już 3 specjalistów i każdy mówi, że jest ok. Co prawda nie był to neurologopeda a pediatra, położna środowiskowa i doradca laktacyjny. Co do skoku rozwojowego tak jak mówisz braliśmy go pod uwagę i wydaje nam się, że już był. Tutaj sytuacja natomiast trwa od tygodnia - to trochę za długo na skok rozwojowy (tak mnie się wydaję)