Koszyk

Twój koszyk jest pusty

Kontynuuj zakupy

Rozwój i wychowanie (747 Wątki)

jak sobie poradzic z histeria u prawie 5letniego dziecka?

Data utworzenia : 2016-03-08 09:41 | Ostatni komentarz 2017-07-30 15:40

3114 Odsłony
26 Komentarze

Moja prawie 5letnia corka bardzo czesto wpada w histerie. Czesto bez powodu zaczyna krzyczec i plakac. Jak sobie z tym radzic?

Dodaj komentarz

Strona: 1 2 3 4

Sortowanie:

2016-07-03 09:06

Klio mysle wlasnie ze tlumaczrnie sprawia ze dziecko jeszcze bardziej bedzie to robic, lepiej wlasnie nie reagowac i zobaczyc czy po czasie daje to jakies efekty.

2016-07-02 20:13

Z kolei u mojej niespełna dwuletniej córki zdarza się używanie rączek do drapania nas po twarzy - mowa o najbliższych członkach rodziny którzy spędzają z nią najwięcej czasu tj. mama, tata czy babcia. Ja przestałam reagować, tata tłumaczy jej że nie wolno, na co ona jeszcze bardziej się uśmiecha i zaczyna być bardziej agresywna...mam nadzieję, że ten etap jej przejdzie. Wcześniej było ciągnięcie za włosy..ale jakoś bezboleśnie przeszło.

2016-07-02 13:50

Coraz częściej spotykamy się z objawami agresji u małych dzieci. Ta niezwykła nerwowość u nich to jeden z poważnych problemów nurtujących współczesnych rodziców. Skąd się biorą takie zachowania? Jeśli w domu rodzinnym dziecko żyje w nerwowej atmosferze, wysłuchuje ciągłych nieuzasadnionych uwag, jest zmęczone i niewyspane ,a przy tym karane fizycznie- to są główne przyczyny buntu.Inną przyczyną wywołującą zachowania agresywne są tak obecnie rozpowszechniony model agresji w bajkach, czy grach komputerowych. Jak z tym walczyć? Przede wszystkim należy poznać przyczynę takich zachowań. Jeśli dziecko utożsamia się z negatywnym bohaterem filmu, czy gry to należy bezwzględnie ograniczyć lub zakazać kontaktu z takimi środkami medialnymi.Obserwując małe dzieci można zauważyć, że dzieci agresywne biją, kopią, a nawet gryzą innych. Zdarza się, że w zabawach z innymi dziećmi zabierają zabawki, sypią piaskiem lub nawet ciągną za włosy. Nierzadko spotkać można dziecko, które wpada w atak furii, gdy rodzic nie chce spełnić jego życzenia.Poza stwierdzeniem, że nie wolno tak robić i wytłumaczeniu dlaczego, nie należy zbyt długo skupiać się na złym zachowaniu, ale sprawę zignorować i zaproponować jakieś ciekawsze rozwiązanie. Przy atakach furii należy dziecko przytrzymać, nigdy nie szarpać. Nie należy dzieci bić, straszyć i szantażować. Praca z dzieckiem agresywnym jest trudna, ale cierpliwością i miłością wiele możemy zdziałać.

2016-06-07 12:39

Zawsze staram się wysłuchać córkę, też jest w wieku 5 lat i czasami jest strasznie nadpobudliwa...wtedy kiedy się czegoś strasznie domaga to skupiam się tylko na niej i staram się rozwiązać lub pomóc rozwiązać jej problem. Zazwyczaj pomaga to w uspokojeniu się i wspólnie zawsze jakoś radzimy sobie z krzykiem. Potrafi czasami nawet wymuszać uwagę specjalnie ale już teraz wiem kiedy to robi i staram się wtedy po prostu zająć zabawą z nią aby czuła, że mama zawsze jest kiedy mnie potrzebuje.

2016-03-19 00:35

Witam, Agnieszka :) fajne podpowiedzi :) Aniu jeśli mimo wprowadzenia metod podpowiedzianych przez Agnieszkę nie będzie zmian to proponuje udać się do psychologa. Czasami wprowadzenie metod może nie być skuteczne bo zdarza się nam rodzicom popełniać małe błędy. Warto przeanalizować swoje zachowanie, postępowanie. Jeśli mimo poprawnego zastosowania metod trudne zachowania nadal się pojawiają i nie wiesz co dalej to skorzystaj z konsultacji specjalisty. Słowo klucz przy wychowywaniu dzieci to KONSEKWENCJA :) Banalne a jednocześnie bardzo trudne. Pozdrawia serdecznie Marta Cholewińska-Dacka

2016-03-18 22:19

Agnieszka podziwiam Cię - ja kocham mojego synka ponad wszystko i kocham też dzieci mojego rodzeństwa bo akurat z bratem i siostrą jesteśmy bardzo blisko i nasze dzieci są tak wychowywane że gdyby nie było mamy albo taty to do cioci czy wujka można jak w dym iść po pomoc :) Jednak obce dzieci mnie nieraz przerażają - boje się - że zapłaczą a ja nie będę wiedzieć jak je uspokoić, że sobie coś zrobią i rodzic powie że to przeze mnie bo nie dopilnowałam... nie mogłabym pracować z dziećmi - dlatego pracuję na erce a nie pediatrii :) I szczerze podziwiam i chylę czoła osobom takim jak Ty - trzeba mieć w sobie ogromne pokłady miłości do tej pracy

2016-03-17 19:56

Aniu to normalne, że puszczają Ci nerwy więc nie stresuj się tym. Nie mam doświadczenia z dziećmi jednak wydaje mi się, że spokój jest najważniejszy. No i konsekwencja... Myślę, że dziecko powinno wiedzieć, że za złe zachowanie poniesie karę. Moja znajoma stosuje zasadę, że dziecko jeśli zrobi coś niegrzecznego to musi przyjść i przeprosić. Zazwyczaj ma iść do swojego pokoju i nie może z niego wyjść dopóki nie przeprosi... Agnieszka, jesteś teraz naszym ekspertem :)

2016-03-17 08:28

Marta, dziękuję bardzo za miłe słowa. Praca z dziećmi jest moją pasją, zawsze staram się "wsłuchać" w dziecko i szukać przyczyn niewłaściwego zachowania. Uważam, że nie ma "niegrzecznych" dzieci. Nie oceniam dzieci, tylko próbuję je zrozumieć - zarówno w domu, jak i w pracy.

Strona: 1 2 3 4

Pokaż: 8 16 24