Odczucia podczas karmienia piersią

Po kilku takich sytuacjach jest już naprawdę wszystko jedno kto patrzy, czy się przygląda czy przechodzi obojętnie... zbędne są jedynie komentarze w stylu „a nie przewieje sobie pani piersi?”, po za tym głodne dziecko ma prawo zjeść gdzie i kiedy mu się zachce, to naturalna potrzeba... 

AgaK, myślę,że nabierzesz pewności siebie w takich sytuacjach i będzie i ci obojętne co sobie ktoś myśli.Twoim priorytetem będzie aby szybko nakarmić maleństwo.

Ja nigdy nie wyobrażałam sobie karmienia w miejscu publicznym. Zawsze nie mogłam się powstrzymać się, żeby nie zerknąć na mamy karmiące- taki paradoks. Ludzka ciekawość. Teraz mi wstyd, ponieważ wiem, że to bardzo intymna  ssytuacja. Niby poród pozbawia nas wstydu, a jednak czuje, że nie dałabym rady nawet w ustronnym miejscu zakryta pieluszką. Może w praktyce się okaże inaczej. Zobaczymy. 

Im dłużej karmiłam tym łatwiejsze było to w miejscach publicznych, mój mąż nie miał z tym problemu, nawet ostatnio z  nim o tym rozmawiałam... 

Moniczka ja się strasznie stresowalam. Mąż mi tłumaczył, że nie ma czym żebym karmiła normalnie wiadomo w jakimś ustronnym miejscu. Ale ja i tak byłam cała w nerwach. A córeczka jadła co godzina więc co chwila mieliśmy postój na karmienie. 

Ja przy rodzinie i znajomych nie miałam problemów z kp.Najczesciej jednak i tak wychodziłam do innego pomieszczenia ponieważ mały się rozpraszał towarzystwem.Na wyjścia szykowałam się szybciutko po karmieniu a później w razie potrzeby podałam pierś w jakimś upatrzonym miejscu w galerii czy w parku.Nie przejmowałam  się innymi ludźmi.

Paulinek miałam dokładnie tak samo tylko ja urodziłam latem. Pamiętam jak podczas naszego pierwszego wyjazdu się stresowalam, kiedy miałam karmić córeczkę. Chowałam się pod kocykiem bo zwyczajnie się wstydziłam. I bałam reakcji innych. 

Mi poród przytrafił się wiosną, ale karmienie na ławce w parku nie należało do najbardziej komfortowych, przy rodzinie czy bliskich znajomych nie mialam problemu karmić, dyskretnie się obrócić albo przykryć tetrą można zawsze nawet siedząc przy stole z resztą... ale jak młody potrzebował ciszy spokoju i ustronnego miejsca do jedzenia to zawsze był problem, żeby się gdzieś schować w innym pomieszczeniu, a i tak ciagle ktoś zaglądał i pytał czy czegoś mi nie potrzeba rozpraszając go...