Poczucie winy

No czasem się zdarzy ze matka nie jest w stanie upilnować 

NO jasne można mówić nie wolno, uważaj a często i tak dzieci zrobią po swojemu. Wczoraj moja skakała po kanapie mówię pamiętasz, że mówiłam że nie wolno bo spadniesz i dalej to robisz, za chwile spadła 

Weronisia to ja wczoraj pieksrnik odpaliłam córka szła zobaczyć i mówię do niej uważaj bo to gorące nie dotykaj. Przyszło co.do czego jak zaczęłam wyjmować z piekarnika dotknęła szyby i oparzyła paluszki. Sekunda dosłownie wystarczyła. A też przecież postrzegałam że gorące żeby nie dotykała. No ale.co poradzić tak wyszło. Dzieci są szybkie nie zawsze da się w porę zareagować. Poczucie winy będzie zawsze bo wiem adomo że każda matka martwi się o swoje dziecko i nie chce żeby mu się coś stało. Ale tak bywa 

Ja nie wiem jak bym postąpiła w tej sytuacji zapewne zaczęła bym panikować ze spadła mi córeczka (oczywiście odpukać). Albo sama bym się rozpłakała z tego wsztstkiego, że będąc pod moją opieka dziecku stała się krzywda. Nawet nie chce o tym myśleć 

moja jak spadła z kanapy to jeszcze uderzyła głową o ławe i rozcieła głowę,tez miałam dlugo żal do siebie,bo tyle co pomyslałam i powiedziałam do niej uwazaj nie spadnij i kilka chwil póżniej spadła...nie mogłam sobie darowac ze oprócz upomnienia mołam podejsc blizej to bym ją złapała...ale od razu podowiadywałam sie co i jak...do 3 godzin miałam obserwować czy sie coś dzieje,nagłe osłabienie,senność, to miałam od razu jechac na pogtowie

Mazia to moja jak padała to parę razy tak że w buźce dziąsło rozwalila I krew leciała..ale żeby ze ślina krew nie wyleciała jak płakała to bym nawet nie widziała 

Czasem ciężko się opanować 

Ja Wiem ze nasza panika się udziela dzieciom i staram się opakanowac jak się coś dzieje