Rodzice (600 Wątki)
Mamy dlugi staż,20 pare lat i kilkumiesięczne dziecko które głównie ja wychowuje . Wstaje w nocy,nosze,bawię,czytam bajeczki,spaceruje. W międzyczasie sprzatam,gotuje,robię zakupy itp. Moj facet wraca z pracy i praktycznie nie opiekuje się malym,jedyna rzecza jaka mi pomagal to byla kąpiel (za kazdym razem w klotni to wypominal) ale teraz gdy maly podrósł juz nie robi kompletnie nic. Jak juz weźmie go na rece kończy to się tak ze polozy go na lozku a sam przegląda internety. W nocy gdy wstaje do małego on rzekomo nie słyszy placzu i dlatego nie wstaje,tak mi tłumaczy,dziwne bo gdy nie bylo małego budziło go nawet stukanie paznokciami o telefon. Przed porodem duzo rozmawialiśmy i mialo byc calkiem inaczej..mieliśmy dzielić się obowiązkami.
Sama tez nie ufam mu na tyle ze poradzi sobie z dzieckiem,gdy wychodze (na godzinę),ciągle martwię sie ze maly placze a on lezy i oglada telefon dlatego częściej zostawiam malego z jego lub moja rodzina. Jestem zla i rozczarowana,ciągle mysle ze wybralam zlego ojca dla mojego dziecka. Rozmowy nic nie daja,z początku duzo sie kłóciliśmy o to ze ciągle tylko ja zajmuje się malym,wstaje w nocy i nie mam czasu zeby wyjsc,cos załatwić ale rozmowy nie docierały a ja dalam spokoj dla dobra malego i by oszczędzić sensacji sąsiadom. Marzy mi się więcej dzieci ale jak widzę jakim ojcem jest moj chłopak to na pewno sobie tego nie zafunduje. Jak wygląda ojcostwo w waszych związkach??
2023-06-28 22:26
Xxyyyzz są takie obowiązki jak splata rat, rachunki, do których męża nie angażuję, ponieważ znam go i wiem, że mogłoby mu się po pół roku przypomnieć, że trzeba coś zapłacić.
2023-06-28 22:11
Też mi się wydaje że trzeba i nawet księży ze sobą rozmawiać bo inaczej rozpadnie się to wszystko co budowaliscie przez te ponad 20 lat
2023-06-28 21:17
Jeżeli facet nie jest gotowy na dziecko to go nie zmuszaj bo zostaniesz z nim sama.. to jest taki wiek w którym większość mężczyzn nie myśli o dzieciach... chociaż są i tacy którzy świetnie sprawdzają się w roli taty w tak mlodym wieku;) najważniejsza jest rozmowa i wspólną decyzją bez nacisku czy wymuszania...
2023-06-28 20:56
Może szczera rozmowa pomoże o uczuciach ale wątpię. Ale próbuje może Ci się uda mu przemówić. Ale na tą chwilę lepiej nie planować więcej dzieci.
2023-06-28 20:41
Ciężka sytuacja. Współczuję. Trzeba rozmawiać. Nic więcej Ci nie zostaje.
U nas jest tak że głównie dzieckiem zajmuje się ja bo mąż pracuje i buduje masz dom to aktualnie rzadko bywa w domu. Ale na początku jak mała się urodziła to bardzo pomagał i się starał. Wspierał i dodawał sił w ciężkich chwilach. Wstawał w nocy. Nosił. Usypial. Także rozmowa o uczuciach i tego jak sobie to wszystko wyobrażasz to podstawa. Powodzenia
2023-06-28 19:34
Ja urodziłam dziecko w wieku 27 lat :) z moim partnerem jesteśmy już 5 lat razem może dla niektórych to szybko ze już dziecko mamy ale trochę rozmawialiśmy na ten temat i oboje podjęliśmy decyzje ze jesteśmy gotowi chcemy być razem i bardzo się kochamy :)
majac 20 - 21 lat nawet przez myśl mi nie przeszło żeby planować dzieci ;) jestescie jeszcze młodzi macie czas i jesli partner nie jest gotowy na bycie ojcem dobrze było by to uszanować a obawa przez trudnościami zajścia w ciąże mając jeden jajnik dobrze było by skonsultować sobie z ginekologiem on na pewno powie jakie są szanse zajscia w ciąże teraz a jakie będą za te 5 lat na przykład i wtedy majac dokładna wiedzę siąść i porozmawiać z partnerem :)
2023-06-28 19:26
Jpy, a co chcesz zrobić, skoro partner chce dziecko później? Najlepiej to uszanować ale rozmawiać na ten temat. Pewnie partner nie jest gotowy teraz, skoro jesteście ledwie po 20. I wcale się nie dziwię, ja też w tym wieku nie myślałam o dzieciach. Bez sensu sobie robić dziecko, jeżeli się go nie chce. Jak się teraz zdecydujesz na dziecko to też nie masz pewności, że nie będzie komplikacji w związku z tym, że masz jeden jajnik. A ciąża przed 30 to nadal bardzo dobry wiek dla kobiety.
2023-06-28 18:40
Myślę, że przede wszystkim powinnaś z nim szczerze porozmawiać o tym, co czujesz i myślisz. Rozmowa to podstawa - może on to odbiera inaczej niż sądzisz? A jeśli masz obawy, żeby taką rozmowę zacząć, to możesz napisać do niego list, w którym opiszesz, co Cię dręczy. Że chciałabyś chociaż trochę jego zaangażowania itd. Jeżeli już próbowałaś rozmawiać, to może warto postawić pewne warunki, jeśli macie być dalej razem. Może też warto porozmawiać z bliskimi?
