Jak NIE zachęcać dzieci do jedzenia?

Broń Boże nie porównywać dzieci „ no zobacz jak ktoś tam ładnie je a ty nie chcesz „ jak mnie to irytuje to jest dramat no i szantaż też oczywiście nie wchodzi w grę 

Nie można dziecko zmuszać do jedzenia. Trzeba mieć var dużo cierpliwość karmiąc małe dziecko, które jeszcze samo nie potrafi jeść. wszystko zależy od dziecka. Przy pierwszym dziecku w ogóle nie miałam takich problemów. Córka od małego jest głodomorkiem. Przy drugim mam już schody. Najlepszym patentem na syna jest udawanie że leci jedzenie samolocikiem na łyżeczce wysoko i do buźki. Innym patentem jest dawanie mu zabawek podczas karmienia( wtedy grzecznie siedzi i się bawi a ja podaje mu jedzonko )

Napewno nie wpychałabym dziecku jedzenia na siłę czy nie szantażowała. Dziecko trzeba podejść sposobem że coś jest dobre i pokazać jak mi to smakuje, często przy nowych rzeczach u mnie to daje rade. :)

U mnie córka to taki niejadek trochę :) Ale zauważyłam ,że lubi jeść w tym samym czasie co my i to samo co my ,więc wtedy nie ma z nią większego problemu :) Ogólnie lubi samodzielnie jeść i nie chce być karmiona :) Więc chociaż wiem ,że będzie za chwilę sprzątanie to pozwalam na samodzielność :) 

Czasem czuję w środku taką bezradność ,ale nie wmuszam na siłę ,bo wiem że córka będzie się denerwować i nic to nie da :) A czasem zwyczajnie musimy ją trochę zagadywać i wygłupiać się ,aby zjadła :) 

Mam takie samo podejście jak dziewczyny. Absolutnie żadnych bajek przy jedzeniu które niby mają odwracać uwagę. U nas panuje zasada że jeśli dziecko nie chce więcej to nie, po prostu.  Córka nigdy nie była typem nie jadka więc skoro mówi że nie chce więcej to znaczy że już jest najedzona i ja to akceptuję. Nauczyłam ją że nigdy nie można mówić że czegoś się nie lubi skoro nawet nie spróbowała, bo niestety kiedyś tak było. Patrzyła na coś i twierdziła że tego nie lubi nawet nie próbując. Obecnie jak wprowadzam coś nowego to zawsze kosztuje chociaż jeden gryz i jeśli jej nie zasmakuje to ja to rozumiem, nie każdy musi lubić to samo. Ma prawo mieć swoje smaki które lubi. 

Myślę że nie dajemy dziecku jeść na siłę , bo przyniesie to więcej szkody niż pożytku. Nie możemy wywoływać presji np.”jeszcze jedna łyżeczka„ itp bo dziecko będzie się stresować. Tak samo samolociki i nagrody, jeżeli dziecko odwraca głowę, i zamyka usta, powinniśmy odpuścić, bo dziecko straci do nas zaufanie.  Bardzo stresowałam się rozszerzaniem diety u naszego synka bo zjadł 5 łyżeczek i koniec, poczytałam trochę o rd i odpuściłam.  Nie chcę to nie, nie zabawiam, bajki też nie wchodzą w grę.  Jedzenie ma być odkrywaniem nowych smaków a nie przykrym obowiązkiem. 

Jeżeli dziecko je to wasze rady się zgadzają ale jeżeli dziecko jest wybitnym niejadkiem to czasem nawet bajka przy obiedzie nie da rady. Syn odpukac je bez problemu ale córka w wieku 3 lat mogła nie jeść wcale. Ale to naprawdę wcale, wcześnie jadła wszystko bez problemu, nie było bajek przy obiedzie, były warzywa, mięso itp i nagle przestała jeść. Wiecz czasami nawet krzykiem i szantażem jej dawałam bo w lecie ani nie piła ani nie jadła i trwało to jakoś dobre pół roku. Teraz ma 16 lat je normalnie, prawie wszystko wiadomo są rzeczy których nie lubi ale to każdy tak ma. Więc czasami jeżeli z braku siły zdarzy się rodzicowi wymusić bądź nawet szantażować to ja to jestem w stanie zrozumieć naprawdę. Aczkolwiek bajek przy jedzeniu nie włączam.

Nie zmuszać, nie szantażować, nie krzyczeć. Pokazywać dobre nawyki od siebie. U nas pomaga wspolne przygotowywanie posiłków.