Koszyk

Twój koszyk jest pusty

Kontynuuj zakupy

Rozwój i wychowanie (747 Wątki)

Jak nauczyć dziecko wrażliwości na niepełnosprawność innych.

Data utworzenia : 2014-12-13 19:30 | Ostatni komentarz 2018-01-03 10:29

3933 Odsłony
32 Komentarze

Pisząc komentarz do wątku o naczyniakach zaczęłam się zastanawiać w jaki sposób wychować dziecko na wrażliwego człowieka. W swoim bliskim otoczeniu mam kilka osób i dzieci które są w różnym stopniu niepełnosprawne. Kiedy wychowywałam siostrzenicę starałam się jej mówić o tym że ludzie są różni , że czasem mają jakieś dysfunkcję i że nie powinno się "inaczej" traktować ludzi niepełnosprawnych. Pamiętam sytuację gdy sąsiadce urodziła się córeczka która miała po 6 palców. Moja siostrzenica zareagowała tylko pytaniem dlaczego jej rączki są dziwne?. Córeczka znajomej ma zespół Downa ale dzieci nie dostrzegają jej inności może poza aparacikiem na uszach. W każdej szkole i przedszkolu są teraz zapewne klasy integracyjne które umożliwiają dzieciom wspólną zabawę i naukę oraz rehabilitację. Zastanawiam się w jaki sposób uwrażliwić dziecko na inność drugiego człowieka aby niechcący nie sprawiło komuś przykrości.

Dodaj komentarz

Strona: 1 2 3 4

Sortowanie:

2018-01-03 10:29

To prawda, jeśli my tego nie nauczymy dziecko, nauczy się samo. A niestety te negatywne zachowania dużo częściej są powtarzane, zwłaszcza wśród rówieśników. Nauczmy dziecko, by nie wstydziło się mieć swojego zdania. By nie podążało ślepo za innymi.

Konto usunięte

2017-12-27 20:08

Dziecko będzie tak reagować jak je nauczymy bądź pokażemy jak trzeba sie zachować. Jeśli nie nauczymy i nie pokażemy to będzie zachowywać się jak część rówieśników którzy nie są nauczeni

2017-12-27 17:58

Dziecko czssto bierze przykład poprzez obserwacje otoczenia bliskiego czyli nas rodziców a także innych osób często obecnych w życiu dziecka. Więc warto pokazać że się szanuje drugiego człowieka nie ważne czy ma nogę czy nie ma jej czy jeździ na wózku czy chodzi czy ma jakieś inne wady rozwojowe itd. Warto też tłumaczyć dziecku jak pierwszy raz dziecko zobaczy zwykle zapyta czemu ta pani jeździ na wózku czy coś warto mieć przygotowana odpowiedź która wytłumaczy dziecku że to też jest normalny człowiek tylko po prostu choruje. Dziecko w dużej mierze bierze przykład z rodziców czy opiekunów.

Konto usunięte

2017-12-27 12:57

Nie bójcie się właśnie, że wasze dziecko coś "palnie" przy kimś na wózku, czy przy murzynce. To jest idealna okazja do rozmowy na ten temat i sprawdzian dla was jako dla rodziców :) Takie osoby nie będą się czuły obrażone jak wy odpowiednio zareagujecie, czyli nie nerwowo próbując zamieść temat pod dywan albo co gorsza uciekając ze sklepu, właśnie wtedy trzeba dać dziecku dobry przykład i stanąć na wysokości zadania :)

2017-12-25 17:39

W dużej mierze juz gdy dziecko zaczyna rozumieć ,poznawać świat i samo zadawać pytania rodzice powinni tłumaczyć w prostu sposob jak swiat wyglada. Powinniśmy uczyć co jest dobre a co złe. W mlodym wieku dzieci nie dostrzegają odmienności tylko dopiero później , jak pojdzie do szkoły. Duży wplyw mają rówieśnicy i to jak oni sie zachowują wobec takiego niepełnosprawnego dziecka. Choć i tak najwieksze znaczenie ma wychowanie :) Moj 3 letni syn ostatnio widząc murzynke zapytał dlaczego pani jest taka brudna ? Wiadomo śmiać nam sie z Mężem chciało ale powstrzymalismy sie i wytlumaczylismy że niektorzy ludzie mają ciemny kolor skory niektorzy jasny , tak jak sa krecone wlosy i proste , rude a czarne itp . Tlumaczymy że jeśli ktoś jest troche inny niż my to jest normalne. Bajki to dobry sposób na przekladanie , bo to dzieci z nich sie dużo ucza i sie utożsamiają :)

2017-12-18 16:33

Moim zdaniem fajnym sposobem na wprowadzenie takiego tematu są bajki terapeutyczne. Bajka łatwiej się przyswaja dziecku, i łatwiej ja zrozumieć, a dzieci chętnie indywidualizuja się z bohaterami. No i własny przykład oczywiście. Jak zauważyłam, dla dzieci do pewnego wieku odmienność nie jest problemem, póki środowisko nie narzuci swoich stereotypów.

2017-12-18 13:48

To prawda, w tej trudnej nauce decydującą rolę odgrywają rodzice. To z domu dzieci wynoszą najwięcej, dopiero potem przedszkole, szkoła. Teraz są nawet książeczki, którymi rodzice mogą się wspomóc, warto zwrócić uwagę na przygody Leona i jego niezwykłe spotkania". A przede wszystkim to mówić, tłumaczyć i swoim zachowaniem dawać dobry przykład. Przede wszystkim nie warto robić tematu tabu z niepełnosprawności. Dzieci prędzej czy później spotkają się z nią. I to właśnie od nas rodziców tak wiele zależy od tego, jak nasze dziecko na nią zareaguje. marieee, straszne, najgorsze że dorośli nie reagują, nie tłumaczą nic w takich sytuacjach. Przykre, bardzo.

2017-12-11 14:26

tłumaczyć, tłumaczyć i tłumaczyć. W dużej mierze to od nas zależy czy dziecko będzie empatyczne w przyszłości. Jeśli rodzice naśmiewają się z tego jacy są inni, to co się dziwić - że dziekco robi to samo. W wakacje spotkałyśmy chłopczyka po poważnej operacji, który wyglądał zupełnie inaczej nic inne dzieci na placu zabaw. Dzieci uciekły, nie chciały się z nim bawić. Poprosiłam Zuzię, by podeszła do niego i zapytała jak ma na imię. Dodałam, że chłopczyk jest po operacji i w środku jest taki jak ona, a to że inazej wygląda to nie jego wina. Zuzi nie przeszkadzał jej wygląd. Za to inne dzieci, starsze.. szkoda gadać. Później zaczęły się naśmiewać jeszcze z tego że moja Zuzia się z nim bawiła. Żal! A rodzice uwag nie zwrócili ani nic. Sama zareagowałam..

Strona: 1 2 3 4

Pokaż: 8 16 24