Rozwój i wychowanie (724 Wątki)
Przeczytałam wątek o histerii u 5 -latka, jednak nie znalazłam pomocy, wiec postanowiłam stworzyć nowy. Moja córka ma 2 lata i 3 mc.. Jest radosnym i zupełnie nie kłopotliwym dzieckiem, zawsze można się z nią dogadać, wytłumaczyć i coś uzgodnić. Jednak od paru dni, dzieje się coś nad czym kompletnie nie potrafię zapanować. Córka dostaje jakiś atak histerii - wszystko na "nie", nie mogę do niej wtedy dotrzeć, zaczyna płakać (łącznie z dławieniem się śliną, i wymiotami ze zdenerwowania), tupać nogami, kłaść się na ziemie, wyrywać sobie włosy - nic do niej nie dociera, ani prośby ani groźby, nie można jej wtedy dotknąć, ani przytulić. Każda moja próba dowiedzenia się "o cho chodzi" powoduje pogłębienie tez histerii. Najgorsze, że to nie jest histeria z jakiegoś powodu, tylko bez! Ona nic nie próbuje wymuszać, że coś chce - tylko właśnie że nie chce i nie wiem czego. Bawi się nagle zaczyna płakać - i nie wiem o co chodzi. Jesteśmy w skalpie, robimy zakupy, wybrała sobie nawet książeczkę i za chwile po czasie krzyczy że jej nie chce rzuca na ziemię i już nie idzie je uspokoić. Nawet próbowałam ją przekupić, że ma wybrać sobie co chce - ale nic nie chciała. Raz obudziła się w nocy i też zaczęła płakać - że nie chce spać, nie chce, nie i nie. Ostatni atak histerii przyjęłam na chłodno - usiadłam obok niej na ziemi i powiedziałam ze porozmawiamy jak się juz uspokoi - 40 minut to trwało. Tak czy inaczej nie wiem jak postępować. Czy wasze dzieci też mają takie ataki? jak sobie z tym radzicie, co robicie aby dziecko uspokoić, skutecznie. Pomocy!
2024-02-15 00:02
Jak radzi cie sobie z tłumaczeniem starszemu jak dzielić się zabawkami? Nie idzie nam to za cholere. Syn zaraz zacznie raczkować i będzie brał co mu się podoba.
2024-02-14 14:49
to jest trudny dla niej czas, nazwanie emocji i radzenie sobie z nimi dopiero przed nia. najważniejsza jest twoja bliskość i zrozumienie. W trakcie trwania histerii nie pytaj ja o nic, bo i tak nie jest w stanie ci odpowiedzieć. Natomoast możesz zapewniać ja, ze rozumiesz, ze jest jej ciężko i jestes obok o ciagle będziesz. I czekać. Kazdy kolejny napad, to juz jeden mniej 🫶
2024-02-13 20:40
u mnie też zazdrość i ja wiem, że oni się leją by zwrócić swoją uwagę i zajać się tym biedniejszym
2024-02-12 12:22
Może tak się objawiac właśnie zazdrosc
2024-02-11 12:00
Wydaje mi się, bze to zazdrość. U mnie jest placz starszego syna przed wyjściem do pracy.. Syn płacze żebym go wzięła na ręce i ubrała kiedy ja ubieram i szykuje młodszego syna . Tacie nie pozwala dotknąć się I czeka aż ja go wezmę.. chociaż trochę o tym rozmawialiśmy i jest jiz lepiej niż na początku.. każdy chce mieć mamę dla siebie ;) młodszy syn też do taty nie pójdzie przed snem kiedy jestem w domu.. Sama muszę go położyć..
2024-02-06 23:22
Z zazdrością trzeba uważać. Dzieci mocno przeżywają pewne rzeczy i nie umieją o tym mówić
2024-02-06 07:49
Oj tak zazdrość zawsze była i będzie !
2024-02-03 10:16
Zazdrość to normalna ludzka cecha i czasem trudno jest sobie z tym poradzić. Ja jestem starsza siostra i też kiedyś wydawało mi się że wszysyko kręci się w okół brata ale rodzice ogarnęli temat i zawsze miałam z nimi czas dla nas bez brata niemowlaka, którym w tym momencie na chwilę zajmowała się babcia. Także trzeba do tej zazdrości jakoś mądrze podejść
