Rozwój i wychowanie (724 Wątki)
Kasjan ma prawie 4 miesiące. Urodziłam go przez cesarskie cięcie. Zauważyłam, że od urodzenia nie chce się przytulać.. Dopiero teraz do mnie tak porządnie dotarło, bo jest już na tyle silny i duży, że w momencie przytulania np. gdy leży odpycha mnie nogami i rękami.. Gdy próbuję go położyć spać, muszę trzymać go za rękę, gdy leży obok, bo na rękach przytulony czy właśnie nawet obok, płacze i się szarpie. Uwielbia być noszony ale teraz już tylko w pozycji pionowej i z tym nie ma większego problemu ale gdy tylko go obejmuje zaczyna płakać.. Myślę, że w tym też może tkwić to, że nie karmię go z piersi, ponieważ również bardzo mocno mnie kopał, gdy go przystawiałam. Bardzo przykro mi jest z tego powodu.. Czy mogę to jakoś zmienić, skoro do teraz nie mogłam go do takiej bliskości przekonać?
2022-03-11 17:40
Fajerka masz też rację, ale ja np czasem się naczytam o tych wszystkich schorzeniach i na siłę doszukuję się tego u mojej córki...chociaż wszystko jest w porządku i zwykle po prostu przesadzam...
2022-03-11 00:25
Idziemka dokładnie tak.
2022-03-09 10:31
Do mnie nie przemawiają argumenty typu: kiedyś to nie było czegoś tam i jakoś ludzie żyli i jest dobrze. Musieli żyć, bo co mieli zrobić. Kiedyś ludzie żyli też w domach z gliny z dziurą w suficie i też było dobrze :) Gdyby nasze matki i babcie miały taki dostęp do specjalistów jak my dziś, to też by korzystały. Można się zastanowić, ile dzieciaków miało kiedyś niezdiagnozowane zaburzenia SI, albo inne, przez które miały np. później problemy z nauką i zamiast pomocy usłyszały, że są nieznośne albo leniwe. Bo kto to słyszał, żeby dziecko prowadzić do psychologa. A psychiatra to już w ogóle jak to, "przecież moje dziecko nie jest jakimś czubkiem."
Wiecie, że mój leworęczny tata był przemocą zmuszany do pisania prawą ręką, bo kiedyś uważano leworęczne dzieci za gorsze i głupsze? I to w szkole, bo kiedyś nauczyciel mógł przylać uczniowi. No, wyrósł na zdrowego i mądrego człowieka, ale co z tego, skoro co się wycierpiał to jego. Ale rozwinęła się psychologia dziecięca i medycyna, dzięki czemu ja mogę sobie spokojnie być mańkutem.
Ja nie mówię, żeby ze wszystkim latać po lekarzach i popadać w paranoję, ale dużo bardziej wolę mieć dostęp do informacji i różnego rodzaju badań i mieć możliwość pomóc mojemu dziecku, kiedy wystąpią jakieś nieprawidłowości, niż być skazana na samą siebie.
2022-03-09 10:04
Warto udać się na taką wizytę kontrolnie jak pisze MamaAleksandra, ale nie powinniśmy od razu zakładać, że wszystko co nam się wydaje że jest nie tak to od razu jakieś schorzenie... Kiedyś nie było takich lekarzy i też wyrośliśmy na zdrowych i mądrych dzieciaków...
2022-03-09 06:16
Lena masz rację czasem nie wiadomo szczególnie gdy jest się młodym rodzicem po raz pierwszy czy faktycznie jest jakiś kłopot na który trzeba w porę zwrócić uwagę ale by nie lekceważyć i nie pogorszyc sprawy czy jest to tylko nadzwyczajniej w świecie temperament dziecka trzeba to wyczuć i znaleźć taki złoty środek jeśli cos nas niepokoi to skontrolować ale tez nie popadac w paranoje i na każdym kroku nie wyszukiwac dziecku chorób i dolegliwości
2022-03-08 23:48
jeśli chodzi o wizytę u fizjoterapeuty to ja polecam z całego serca, kontrolnie, każdy maluch powinien zostać "obejrzany" a my rodzice możemy się wielu fajnych rzeczy dowiedzieć,
2022-03-08 17:16
Mam wrażenie że w dzisiejszych czasach każda jakaś powiedzmy "nieprawidłowość" to od razu zaburzenia integracji sensorycznej. Nie chce się przytulać, energiczne, nie lubi obcych, płaczliwe, ciche, albo nie lubi się ubierać, albo odmawia jedzenia.. Dużo tego.Jejku już nie wiadomo kiedy zgłaszać takie rzeczy do specjalisty i czy się martwić czy nie. Czy dziecko po prostu takie jest i wyrośnie czy rzeczywiście jest problem
2022-03-07 18:46
Ja bym proponowała wizytę u fizjoterapeuty, to mogą być problemy z integracja sensoryczna, napięciem mięśniowym.
