Rozwój i wychowanie (747 Wątki)
Dzień dobry ,
mam problem z moja prawie 3 letnia córką. Problem polega na tym,ze córka boi się, stresuje się przy obcych ?
Na co dzień zachowuje się normalnie . Na placu zabaw bawi się z dziećmi bez problemu. Skacze,biega,zjeżdża z zjeżdżalni . Natomiast gdy np. Jest na domku i przyjdzie jakiś rodzic do innego dziecka które tez jest na domku to widać po córce jakby się bała ? wtedy przestaje biegac po domku ,najczęściej stoi w miejscu i czeka aż rodzic odejdzie .
Zaczęliśmy również terapie logopedyczna gdzie córka , gdy widzi Panią pójdzie z nią bez problemu gdzieś za rękę itd ale gdy przychodzi gdzie ma coś powiedzieć to wtedy córka widać ze się stresuje i jest zblokowana i nic nie powie(przebiera wtedy rączkami )
inne sytuacje typu sąsiad nas zagada coś jej powie to oczywiście odrazu chwyta mnie za nogę i się kryje i nic oczywiście nie odpowie.ale jak sąsiad już pójdzie to wtedy córka odrazu pyta kto to ? Itd
Czym to może być spowodowane ?
Czy jest bardzo wrażliwa i to z czasem minie ?
Pozdrawiam
2023-09-03 21:43
Mój 3latek też zazwyczaj ze wszystkimi wita się i macha po kilka razy. Czasami zdarza się, nze wstydzi się i poda rękę ale nie powie slowa.. w domu czy u dziadków buzia jemu nei zamyka się, a w gościach jest nieśmiały i mało co mowi chociaż widzę że chce wkręcić się w towarzystwo tylko potrzebuje na wszystko czasu
2023-09-02 23:39
Nasz syn jakoś w wieku 3 - 4 lat również zaczął się może nie bać, ale wstydzić obcych. Wcześniej ładnie krzyczał dzień dobry do sąsiadów jak słyszał, że ja się witam, chętnie się witał np. z naszymi przyjaciółmi aż przyszedł taki moment, że jak kogoś spotykaliśmy na spacerze to zamiast się przywitać chował się za mnie i ciągnął mnie za rękę, żeby już iść jak się zatrzymałam, żeby z kimś pogadać. U nas przeszło to samo i po jakimś czasie znowu zaczął mówić dzień dobry i przybijać piątkę czy żółwika osobom spoza naszego najbliższego otoczenia. Jeśli jednak taki etap wstydzenia czy lęku by się utrzymywał - dla własnego spokoju bym wolała to skonsultować ze specjalistą i się poradzić fachowca jak powinnam postepować.
2023-08-31 21:09
Super dziękujemy za odpowiedz :)
2023-08-30 21:56
Witam,
Po tym co napisałaś mwiecek, trudno jednoznacznie stwierdzić z czego może wynikać takie zachowanie i jak będzie przebiegało.
Takie zachowanie może być związane z temperamentem, etapem rozwojowym, lękiem separacyjnym, jakimiś zdarzeniem, którego dziecko doświadczyło (czasami błahe sytuacje dla dorosłego są istotne dla dziecka i mają na nie wpływ) itp. Może to też wynikać z wrażliwości dziecka. Nie napisałaś nic o tym jak radziła sobie wcześniej z kontaktami z innymi osobami. Jak reaguje na rówieśników? czy ma trudności z nawiązaniem relacji czy nowej znajomości? czy wcześniej miała trudności z komunikatywnością w stosunku do innych dorosłych?
Jeśli jesteś zaniepokojona to warto może umówić się na konsultacje psychologiczną. Podczas niej będziesz mogła opowiedzieć dokładnie o córeczce i tym co Cię niepokoi w jej zachowaniu. Specjalista rozwieje wątpliwości, podpowie czy jest czym się martwić i jak działać dalej.
Jeśli napiszesz więcej szczegółów ja też będę mogła coś konkretniej napisać. Choć i tak specjalista na spotkaniu z pewnością zrobi to dokładniej :)
Pozdrawiam serdecznie,
Marta Cholewińska-Dacka
2023-08-22 11:04
Dziewczyny oczywiście że lepiej dmuchać na zimę i konstytuować. Lepiej sprawdzić 2x niż coś przeoczyć
2023-08-21 09:24
Mam tak samo
2023-08-21 08:57
ja też wolę dmuchać na zimne, bo wole być pewna w 100% że wszystko jest dobrze
2023-08-20 11:12
Ja również wolę zawsze sprawdzić jeśli coś mnje niepokoi by nie mieć kiedyś do siebie żalu ,że czegoś nie dopilnowałam :) Ale warto mieć jakiś zaufanych specjalistów ,bo niektórzy na siłę znajdą problemy, których nie ma :)
U nas akurat etap wstydzenia się był chwilowy :) Nie widziałam w tym nic niepokojącego i nie chciałam dziecka stresować wizytami u psychologòw :) Córka podrosła i przestała się wstydzić :)
