Rozwój i wychowanie (747 Wątki)
Wiadomo nie od dziś, że w ciągu pierwszych kilku lat życia dziecka kształtuje się jego charakter i wszystkie najważniejsze cechy osobowości. Właśnie wtedy jest najlepszy i najważniejszy moment na naukę zaradności. Jak ogarnąć ten temat i wpoić dziecku to, co być może za parę lat uratuje mu życie? Po lekturze ciekawego artykułu postanowiłam podzielić się 11 radami, jak nauczyć dziecko zaradności: • Ucz dziecko odpowiedzialności za jego postępowanie. • Uświadom dziecku, że życie związane jest z problemami. • Uświadom sobie i dziecku, że wiedza książkowa to nie wszystko. • Nie licz na szkołę! • Dziecko nie może być bierne! • Pozwól dziecku rozwiązywać jego problemy. • Ucz praktycznych umiejętności. • Ucz dzieci oszczędzania i zarządzania pieniędzmi. • Ucz dziecko opiekowania się bliskimi i słabszymi. • Ucz dziecko dzielenia się tym co ma z innymi. • Ucz dziecko pracy. Źródło: http://www.dzieciaki.net.pl/wychowanie/jak-nauczyc-dziecko-zaradnosci/
2024-11-13 09:03
Ja uważam że jeśli dziecko jest niegrzeczne, musi wiedzieć że zrobiło źle. A jeśli się przewróci to nie dmuchać i nie "ojojać" bo dziecko zaczyna wiedzieć że coś się stało i wpada w panikę. Uczyć też porządku, że skąd wzięło zabawkę, musi odłożyć na miejsce. Czy np., ja nauczyłam córkę a ma półtorej roku, że jak pije picie z butelki to nie odkłada jej na ziemię tylko na szafkę bądź stół, zależy gdzie jest.
2024-09-18 23:21
Prawie każde dziecko na pewnym etapie okazuje większą lub mniejszą nieśmiałość. Wszystko może odmienić się z czasem.
2024-09-10 20:38
Myślę że nieśmiałość jest nawet fajna. Sama byłam nieśmiała jako małe dziecko.
Uczę Filipa że to normalne że czasem nie czujemy się ok gdy ktoś nam coś nakazuje, jak pytam czy chce się przywitać i widzę że bawi się rączkami to oznacza że jest zawstydzony i mówię mu że to normalne uczucie i mama też tak czasem ma jak jest dużo ludzi albo wszyscy ode mnie czegoś chcą. Taki etap. Ale ma już 4 lata i ta nieśmiałość i zawstydzenie naprawdę jest na minimalnym poziomie
2024-09-10 20:33
Nie polecam mówić w obecności dziecka do innych, że jest ono nieśmiałe. To czasem bardziej potęguje nieśmiałość itp. Zamast tego lepej mówić, że potrzebuje czasu. Dzieciątko nie chce przywitać się z babcią, znajomymi czy kimś tam, albo nie chce bawić się itp to wtedy , że jak będzie gotowa to przywita się /pobawi itp. To buduje wiarę w siebie. Najgorsze jest zawstydzenie, a czasem dziecko tak czuje jak nie zrobi tego co dorośli wymagają bo właśnie się wstydzi.
Poza tym wstydliwosc/nieśmiałość to często etap w rozwoju u dziewczynek i chłopców :)
2024-08-24 23:57
Sama byłam nieśmiała i małomówna jakoś do 15r.ż. Później zaczęło mi to przeszkadzać, wyszłam ze strefy komfortu i nagle się okazało, że miałam mnóstwo znajomych.
Moja córka zamyka się na poznawanie nowych dzieci, ale tylko wtedy, kiedy jest w gronie tych, które już zna. Kiedy jednak jest na placu zabaw sama, a obce dziecko ją zagada to po chwili już się świetnie bawią. Dziwna zależność ale co mi do tego.
2024-08-23 17:02
Dobrze powiedziane, przedstawić parę sytuacji, jak mile jest widziana reakcja na jakie sytuacje, jakie zachowania sa z reguły normą
2024-08-23 16:51
Nieśmiałość czasem jest etapem przejściowym, a czasem po prostu tak już zostaje, taki charakter;).. Warto zachęcać dziecko, podpowiadać jak mogłoby się np przywitać na placu zabaw, ale nie zmuszać.. Czasem po prostu to nic nie da;)..
2024-08-14 14:20
Wydaje mi się, że ma taki temperament. O ile w starym przedszkolu do dzieckaów nie miała barier, tyle co do Pań, ale one stwarzały mur między sobą a dziećmi, tak w nowy nie wiem czego się spodziewać. Liczę, że się zaadoptuje. Na pewno powiem nowym paniom o jej nieśmiałości, bo trwa ona tylko chwilę, kiedy już ktoś się do niej odezwie to widzę, że jest kontaktowa.
Rozmowy nt nieśmiałości już były. Zazwyczaj musimy przypominać o "dzień dobry" czy "cześć"
