Odczucia podczas karmienia piersią

Nie wiem może źle myślę ale dla mnie karmienie tak dużego dziecka to jakieś zboczenie. To nie jest normalne. 

Moja córeczka ma 8,5 miesiąca, w ciągu dnia już od dawna nie ssie piersi bo je naprawdę dużo, piec posiłków dziennie więc nie ma kiedy. Ostatnio zrezygnowała z wieczornego ssania a teraz wiedzę, że powoli i w nocy przestaje. Bo są dni kiedy chyba tylko chce się przytulić do piersi i wcale nie je, czasami lekko possie ale nie wiem czy cokolwiek je. Za to piję dużo wody. Nie podaję mm bo nawet jak w nocy nie je to bez problemu wytrzymuje do około 7 do śniadania więc nie ma chyba sensu wprowadzanie mm. 

A ja pamiętam jak moja ciocia karmiła jeszcze swojego syna jak szedł do zerówki. Miał wtedy 5-6lat. Jak do nas przychodzili to podbiegł wyciągał cyca i doil już dzieci się śmiały z niego. Ale dopiero jak poszedł do szkoły to zrozumiał chyba. Byłam od niego 5 lat starsza i mnie ten widok przerażał że taki duży i jeszcze ssał. Niemiło się na to patrzyło nawet. 

Niedawno przyszła na świat nasza córeczka. Urodziłam ją w wieku 23 lat. Byłam przekonana że nie będę mogła karmić piersią, a jednak karmię. Najgorsze były dni po powrocie do domu. Miałam nawał pokarmu, obolałe piersi, mleko samo leciało. Mała Jak jadła to aż się ksztusila. Dzien i noc robilam okladny z losci kapusty, zimy ręcznik. Później postawiłam na wypicie szałwii. I tak zakończyły się moje problemy  i ból. Już dziś jest dobrze. 

Zdecydowanie pierś jest bardzo uspokajająca dla dziecka. Tak, 8 miesięcy to bardzo długo, dla dziecka wystarczająco, zresztą skoro się samo 'odstawilo' to najwidoczniej już nie potrzebowalo. Pół body jak dziecko je wszystko, ma zbilansowana dietę, problem się pojawia, gdy ma się w domu niejadka. 

Moja pierwsza córka odstawiła się sama po 8 miesiącach, druga ma już 8,5 i jeszcze coś pociągnie ale tylko z jednej piersi i przede wszystkim ma już bardzo urozmaicona dietę. W obu przypadkach dzieci same zdecydowały kiedy odrzucić pierś w naturalny sposób, laktacja sama wyhamowała a dla mnie był to piękny czas, myślę że wystarczający. 

Po 2rż to dziecko ma już na tyle zróżnicowaną dietę, że kp nie spełnia swojej roli. To już chyba bardziej działa uspokajająco na dziecko i na poczuciu bliskości kiedy tego potrzebuje.

Moim celem przy pierwszym dziecku był rok. Wytrzymałam ok. 10 miesiącu w męczarniach. Niestety. Uważam jednak, że było warto, nie żałuję. Gdybym normalnie karmiła i czerpała z tego przyjemność (bo podobno można) ;-) to pewnie nawet gdy minął by rok, to jeszcze bym trochę pokarmila. Jednak pewniej wiek i myślę, że to max do 2 lat to już u mnie taki bezdyskusyjny koniec. 

Te pierwsze pół roku jest kluczowe ,jak później dziecko chce nadal pić cyc to jak najbardziej ale co za dużo to nie zdrowo.Zawsze bronię matek karmiących piersią,ale 2 lata i więcej to już masakra jest.To nie jest dla mnie też normalne a patrzy się na to strasznie źle.