Pogaduchy (1590 Wątki)
Jesteśmy ze sobą 9 lat. Moj chłopak okazuje bardzo mało uczuć,nie całuje mnie,nie przytula,nie mowi ze kocha. Ogólnie z charakteru jest dość oziębły,egoistyczny,narcystyczny.Strasznie mnie to denerwuje..Nigdy nie płacze,nie wzrusza się.Nie dawno urodziło nam się dziecko i co do niego tez jest mało uczuciowy,splynelo to po nim. Gdy rodziłam nawet nie złapał mnie za rękę,nie przytulił.
,nie podziękował.W domu mało sie nim zajmuje,bawi. W nocy nie wstaje,mało mi pomaga a tylko krytykuje każda moja decyzje. Nie mam żadnego wsparcia,wręcz przeciwnie w kłótni potrafi mówić mi naprawdę przykre rzeczy dot tego ze jestem chu*owa mama. W towarzystwie gra ojca,przez co każdy widzi to inaczej..Czuje jakbyśmy byli z innych światów. Ja jestem mega wrażliwa osoba,kocham moje dziecko nad życie. Daje mu dużo uwagi,miłości,staram się zapewnić mu wszystko..a Mój chłopak wręcz przeciwnie. Czasami mysle ze złe wybrałam. Cieszę się z synka,jest cudowny i nie wyobrażam sobie ze miało by go nie być ale momentami żałuje ze mam go właśnie z tym człowiekiem :// coraz częściej tez mam w głowie rozstanie ale nie mam dokąd pójść i za co się utrzymać bo póki co jestem na zasiłku :(
2023-10-11 10:14
Na początku zawsze najelpiej porozmawiać na spokojnie wytłumaczyć mu co czujesz, co Cię boli, czego oczekujesz. Jeśli to nie wypali to żeby nim otrząsnąć zaproponowała bym rozstanie jeśli nie da rady to serio lepiej odejść. Jeśli teraz nie masz takiej możliwości finansowej to zbieraj środki, przygotowuj się do tego powoli, może ktoś z rodziny pomoże.
A może masz kogoś bliskiego komu mogła byś się zwierzyć i kto mógłby porozmawiać z twoim chłopakiem?
2023-10-11 09:21 | Post edytowany:2023-10-11 09:27
Bardzo to przykre co piszesz ,bo z tego co piszesz nie masz żadnego wsparcia , a wręcz przeciwnie pojawia się krytyka. Nie wyobrażam sobie żyć z takim człowiekiem i szczerze mówiąc nie widzę tego byś miała być szczęśliwa jeśli on będzie Was tak traktował. Jeśli Twój chłopak nie będzie chciał szczerze i spokojnie porozmawiać to porozmawiałabym z kimś bardzo zaufanym jak mama czy przyjaciółka ,by mieć w kimś wsparcie. Nie pozwoliła bym sobie by nazwano mnie w tak wulgarny sposób bo to ewidentny brak szacunku. Nie mogę Ci doradzać czy macie tworzyć rodzinę ,ale jeśli piszesz ,że żałujesz ,że to on jest ojcem i widzę chęć ucieczki to jednak starałabym się małymi krokami układać sobie życie bez niego. Kobiety są silne i wierzę ,że z czasem nie będziesz już musiała czuć się "uwięziona" bo zaczniesz sobie świetnie radzić.
Ciężko mi jednak postawić się na Twoim miejscu i mówić Ci co masz robić ,bo ja osobiście mam męża ,który jest ciepły ,troskliwy ,kochający i szanuje mnie bardzo. Jest nie tylko cudownym mężem ,ale też ojcem :)
Pamiętaj ,że zasługujesz na szacunek i kogoś przy kim będziesz szczęśliwa :)
3 mam kciuki :)
2023-10-11 08:26
Wspolczuje ludziom takich związków . No nie wiem nawet co ci poradzic bo mój mąż jest czuły i mega opiekunczy
2023-10-11 08:25
Strasznie toksyczne, mój mąż wtedy jeszcze chłopak też ogólnie w uczuciach zawsze był oziębły ... ale potrafił powiedzieć kocham , przytulać też się nauczył , kiedy urodziło się nasze pierwsze dziecko to oszalał i przeszła mu ta oziębłość całkowicie.
Znam taki przypadek dosłownie taki jak opisalas , w końcu kobieta nie wytrzymała i odeszła .
Porozmawiajcie oboje , może jest jakieś rozwiązanie sytuacji , powiedz partnerowi co czujesz bez tego nie ruszysz z miejsca . I wtedy albo będzie lepiej albo również po nim spłynie . Strasznie przykre są takie sytuacje
