Konkursy #teamLOVI (394 Wątki)
Witajcie w konkursowym wątku "Moje Maleństwo – mój najpiękniejszy prezent od życia" Poniżej – poprzez opcję „komentuj” zamieszczacie swoje zgłoszenia – odpowiedź na pytanie, co pozytywnego Twoje Maleństwo wniosło do Twojego życia. Przypominamy, że tekst może zawierać max. 1000 znaków (liczone bez spacji) a każdy uczestnik może zamieścić tylko jedno zgłoszenie. Zgłoszenia uczestników, którzy nie uzupełnią w profilu użytkownika danych teleadresowych nie będą brane pod uwagę. Szczegóły konkursu Moje Maleństwo – mój najpiękniejszy prezent od życia: http://lovi.pl/pl/parents/589 Zapraszamy do zapoznania się z regulaminem: >>> REGULAMIN Powodzenia :-)
2014-12-21 08:53
Bo kiedy jestem już rodzicem, miłością dzieciątko obdarzam. I w słodkim śnie je dziś kołyszę, nic złego mu się nie wydarzy. I kiedy jestem w końcu tatą, jestem szczęśliwy bardzo dzisiaj, Dziecka kwilenia ubogacą, me życie to jest Dominisia. Córcią się chętnie opiekuję, bezpieczna jest, kiedy jest ze mną, Uczuciem swoim obdaruję, radością to jest niewymierną. Życia córeczkę uczyć będę, i jak wygląda nasz świat cały, Uśmiech z niej zawsze wydobędę, by oczka jej już nie płakały. Jestem ochroną jej i tarczą, przed złem obronię zawsze kiedy, To będzie bardzo jej potrzebne - ja zawsze będę przy niej wtedy. Dziś jestem bardzo dumny z dziecka, radością dla mnie jest dziewczynka. Cieszy mnie życie aniołeczka i zawsze córci słodka minka. Nigdy dzieciątka nie opuszczę, tam będzie, gdzie i ja będę. I będzie zawsze mym cacuszkiem, bo całe życie chcę z nią spędzić.
2014-12-21 00:55
1. Pozytywny test ciążowy – to od niego wszystko się zaczęło. 2. Rzeczy, akcesoria dziecięce, które cieszyły oko i jednocześnie ich obecność sprawiała, że nie mogliśmy się doczekać kiedy będziemy tego wszystkiego używać. 3. ON – największy pozytyw. Nasze szczęście, nas synek. Taki namacalny owoc naszej miłości, który możemy dotknąć, przytulić, wycałować. 4. W naszym życiu pojawiły się 2 stópki i 10 paluszków. 5. W naszym życiu pojawiły się 2 dodatkowe rączki, może najmniejsze, ale za to najważniejsze. 6. Kolory, barwy. Nasze mieszkanie dotąd beżowe i sterylne wypełniło się kolorami i zabawkami, wszystko ożyło. Już nic nie jest uporządkowane i takie jak było, wszędzie jest znak bytności naszego nowego lokatora a podłoga to istne centrum dowodzenia. 7. Stosy prania i prasowania. W uprzątniętym, uporządkowanym dotąd salonie na stałe zagościła deska do prasowania. Pozytyw? Oczywiście, mąż wieczorem zabawia synka a ja prasuję i obserwuję jak z dnia na dzień rozwija się ojcowska miłość, jak razem odkrywają siebie nawzajem, jak się poznają, taka chwila tylko ich, którą z przyjemnością podglądam.
2014-12-20 21:55
Co pozytywnego wniosło Moje Maleństwo do mojego życia? Chyba nie ma takich słów by to wszystko wyrazić. Moja córeczka JULIA ma dziś miesiąc i 3 dni a jest najbystrzejszym niemowlakiem jakiego znam! Próbuje już gaworzyć, uśmiecha się do mnie i do swojego tatusia, wodzi za każdym wzrokiem, bawi się z nami, nie płacze prawie w ogóle... jeju ona daje nam tyle radości! :) Każdy w rodzinie jest w niej zakochany bo od dawna nie pojawiło się u nikogo takie maleństwo, wszyscy są szczęśliwsi gdy pojawiamy się u nich z Julcią, dziecko daje radość nie do opisania! Mimo problemów życia codziennego nie potrafię się załamywać, bo wystarczy jej jeden uśmiech a i ja zaczynam się uśmiechać a na sercu robi mi się gorąco <3 Julia jest Naszym sensem życia, co parę godzin wstaję w nocy aby ją nakarmić i przewinąć, ale nie jest to dla mnie żadnym problemem, bo jestem szczęśliwa kiedy wiem że moje dziecko jest zadbane i ma wszystko czego potrzebuje. Dzięki mojej córeczce poznałam moc miłości, teraz wiem że dla dziecka matka jest w stanie zrobić wszystko, nawet oddać życie! JULIA jest naszym małym Aniołkiem, cudem i owocem naszej ogromnej miłości. Na zdjęciu Julia ma 19 dni, Wesołych Świąt :)
2014-12-20 21:30
Długo nie wierzyłam, że jestem w ciąży. Brzuch mi niby rósł, ale nie docierało to do mojej świadomości. Ciąża przebiegała dobrze, dopiero pod koniec zaczęły się problemy z cukrzycą, rwą kulszową,niedoczynnością tarczycy.Ostatni tydzień spędziłam w szpitalu i już miałam dość tego stanu "błogosławionego"...specjalna dieta, leki, bóle, ograniczona ruchowość- to wszystko zaczęło dawać mi w kość...Ale w końcu się zaczęło:) i trwało...i trwało...nie potrafiłam się cieszyć, że zaraz na świecie będzie moje dziecko, tak mnie wszystko bolało, tak długo to trwało...ale w tedy po 24 godzinach pojawił się ON:)i nagle moje życie nabrało znaczenia...poczułam co to znaczy kochać kogoś bezgranicznie, bezwarunkowo. Nagle wszystkie bóle i złe wspomnienia poszły w zapomnienie. Mój syn uświadomił mi, że bycie matka to moje powołanie, to jest to na co czekałam i się podświadomie przygotowywałam. Teraz kariera i porządek w mieszkaniu nie ma już znaczenia, liczy się moja rodzina, a to wszystko sprawiła ta mała czarnowłosa istotka, która dopełniła moje życie i rodzinę:)
