Smutne beżowe dzieci

Jestem smutna bezowa mama, ale ale uwaga. Wszystko ma swoje granice. Dziewczynki chodzą więcej w beżowych i stonowanych ubraniach. Pokoik mamy beżowy, ale zabawki są kolorowe i świetnie wyglądają na tle jasnego pokoju. Widać je od razu. 

Ja nawet jak wybieram meble to pytalamsnie Laury czy takie jej się podobają.

Co do wystroju pokoju to może i podobają mi się na zdjęciach te biało drewniano beżowe boho pokoje. Ale to zdecydowanie nie dla dziecka. Owszem,mamy białe meble ale już zabawki czy dodatki są niebieskie czerwone i żółte. Rozwój przede wszystkim, a dzieci potrzebują koloru. Z resztą ja daje mojemu synowi prawo wyboru bo przecież to jego pokój i on będzie spał w pościeli w auta i bawił się na dywanie w ulice nie ja 

Hahah pamiętam jak to nam Kargaw pisałaś  :D 😀 

A tez w  ciąży piłam Inkę, jedna z mam jej nie lubi, kurcze nie mogę sobie przypomnieć która to pisała.

U mnie tak samo nawet kiedyś się jedną kobieta ze mną sprzeczala że przecież to dziewczynka jest więc jej delikatnie odpowiedziałam że wydaje mi się że jednak to chłopczyk bo ma siusiaka trochę chamsko ale nie będzie mi obca baba mówić czy ja mam dziewczynke czy chłopca. Tym bardziej że zazwyczaj ubrany jest w koszulki z samochodem, dinozaurem czy czymś ,,chłopskim,,

To u mnie w szafie wszystkie kolory świata, ale ubieram w miarę "z gustem". Na córkę każda obca osoba mówiła, ze to chłopak, a teraz Przy synu, gdzie widać, ze to chłopiec juz kilka razy zdarzyło mi csię usłyszeć dziewczynka. :D

My mamy dla dzieci i stonowane i kolorowe ubrania, wszystkiego po trochu. Z nadrukami też, nie tylko gładkie :) Kupuję to co wpadnie mi w oko, to co pasuje do innych części garderoby. Małemu dziecku jest obojętne w co jest ubrane i może być całe w beżach, ale jeśli chodzi o zabawki to uważam, że jak najbardziej powinny być kolorowe - kolory stymulują wzrok. 

Ja osobiście chyba bym nie wytrzymała w domu, który jest cały beżowy i bez żadnych kolorów. No zwariowałabym. Zabawki dla dzieci powinny być kolorowe :) W późniejszym czasie dziecko samo zadecyduje czy dany kolor mu się podoba i chce go nosić czy nie. 

Synek od początku jest brany za dziewczynkę.. Kto by na niego nie spojrzał to mówi "ale piękna laleczka". Dla każdego ma on delikatną urodzę. Osobiście uważam, że jest on po prostu piękny i faktycznie ma delikatną urodę, no ale bez przesady :D Ma też lekko dłuższe włosy, które teraz w upalne dni bardzo mu się kręcą i to też dla innych znak, że to dziewczynka - ja tak nie uważam. 

A ja bardzo lubię biele i beże. Mała ma sporo takich ubranek, podoba mi się to, że są uniwersalne. W sensie, cokolwiek się nie zestawi to do siebie pasuje;). I nie ma problemu z praniem, wszystko w podobnym odcieniu. I tak jak u Maminy, to mega ułatwienie dla męża, bo jak czasem zobaczyłam starszą córkę po powrocie z przedszkola (gdy rano sami się ubierali) to myślałam, ze padnę;).. Generalnie na razie jest za mała, żeby sama wybierałą to co jej się podoba, więc póki co wybieram ja;).

A starsza od pewnego czasu wybiera sobie sama. Teraz już bardziej jednolite, ale jak miała 5-7 lat to lubiła mega kolorowe, z postaciami z bajek. Mnie się średnio podobały, ale jej bardzo więc ubierała się tak jak chciała;).