Rozwój ruchowy

Justyś hehe a ja czekałam i nie mogłam się doczekać jak te stópki wylądują w buzi:D Te pierwsze razy to człowiek wyczekuje i się cieszy jakby w Totka wygrał:p

Mój syn jest w trakcie wkładania stóp do buzi i kiedy starszy widzi to uniemożliwia bratu wkladnie stop do buzi mówiąc "to fuu"  ;)

Również pomagam synowi jeżeli widzę że jest taka potrzeba 

Przewroty sam ładnie opanował miał jakiś czas przerwę ale od kilku dni na nowo zaczął ładnie się przewracać na obie strony i nie raz nawet się poturla z brzucha na plecy i znowu na brzuszek 

Leżąc na brzuszku chwilę utrzyma się w podporze wysokim i ma nadal odruch tzw "pływania" Wiek 6 miesięcy mam nadzieję że to normalne 🙈 

I zauważyłam że coraz częściej daje pupę do góry uginajac nóżki pod brzuszek 

Ja też trochę córce pomagam i aktywizuje ja do trzymania, leżenia na brzuszku czy przewrót. Wiadomo są czynności które dzecko samo powinno opanować także na spokojnie trzeba obserwować i być czujnym

Witam,

Drugie półrocze pierwszego roczku to dla dziecka bardzo intensywny czas. Dzieci w różnych momentach zdobywają nowe umiejętności. Bywa, że przez dłuższy czas nie za wiele się działo i nagle codziennie widać jakąś nową umiejętność. To co dla nas jest uroczą zabawą czyli np. wkładanie stópek do buzi, podnoszenie się na rękach – pupa w górze, bujanie się na boki na brzuszku, z uniesionymi na boki rękoma to wszystko są ćwiczenia przygotowujące do zdobycia kolejnej umiejętności ruchowej. Niektóre dzieci zaczynają chodzić w wieku 10 miesięcy, a inne w wieku 15 miesięcy. Dużo rzeczy może się na to składać. Jedno i drugie jest  jak najbardziej w normie. Nie ma co przyspieszać rozwoju, każde dziecko zdobędzie tą umiejętność w swoim czasie. Jeśli jednak widzimy, ze coś jest nie tak, rozwój nie postępuje, widzimy np. że dziecko ma 17-18 miesięcy i nadal raczkuje a nie wstaje na nóżki, nie wspina się to warto udać się do specjalisty. 

Dziecko uczy się przekręcać, pełzać, siadać, wspinać, raczkować, chodzić. Czasami etap raczkowania jest pomijany, a poruszanie bywa nie typowe. Warto omówić to wtedy z pediatrą, choć  nie ma co się przejmować na zapas. Pamiętam wiele dzieciaków, które nie raczkowały, a przemieszczały się w nietypowy sposób i nie niosło to za sobą negatywnych następstw. 

Pozdrawiam serdecznie,

Marta Cholewińska-Dacka

Dokładnie tak jak dziewczyny mówicie jak się ma swoje dziecko to już wszystko jest inaczej i zaczyna się rozumieć inne mamy :) i rozumiem też co moja mama czuła:)

Życie z dzieckiem całkowicie zmienia się i nabiera barw bo jednak dzieci są sensem życia, ich dobro i zdrowie są najważniejsze. Priorytety w życiu też są już inne niż kiedyś. Jednak widzę, że nie każdy to rozumie kto nie ma dzieci lub ma już dorosłe dzieci kiedy wychowanie kiedyś wyglądało inaczej niż teraz.

Oj tak to prawda.  Ja tez nie mogłam zrozumieć niektórych rzeczy a jak pojawił na świecie się poerwszy Syn to świat wywrócił się do góry nogami i nic innego oprócz niego się nie liczyło.  człowiek wyczekiwał pierwszego zęba , pierwszego mama itd . 
Inne myślenie się już ma w głowie ;)