Mutyzm wybiórczy

Trzeba pracować 

Wcale nie jest aż tak rzadkie zaburzenie. Kiedyś również występowało, ale nie było znane i stąd osoby takie nazywane były zwyczajnie nieśmiałymi. W internecie można spotkać wiele dorosłych osób, które teraz na podstawie znanych objawów stwierdzają, że to nie tylko była ich nieśmiałość, ale mutyzm wybiórczy i zaczynają terapię w tym kierunku już jako dorośli! Teraz wiemy o mutyźmie wybiórczym naprawdę dużo i dlatego dobry logopeda, wyszkolony nauczyciel znający taką "chorobę" łatwo będzie mógł ją wstępnie zdiagnozować. Naszemu logopedzie zajęło to kilka spotkań i jego diagnoza się potwierdziła.

Statystyki mówią, że MW częściej mają dziewczynki.

Jest nawet specjalna Fundacja dla dzieci z Mutyzmem Wybiórczym! 

Mazia jest wiele chorób i schorzeń z których się wychodzi ale praca rodziców i specjalistów musi być 100 %

Pierwszy raz spotykam się z czymś takim. Pewnie bardzo rzadko spotykana przypadłość i domyślam się,że często też może się zdarzyć ,że trudno to wychwycić u dziecka. Dość ciekawy temat...

Zamarańcza a to super, że da się z tego wyjść dzięki pracy Waszej i specjalistów :)

mama_córeczki oczywiście, że może tak być, że dziecko zamyka się na bliższą rodzinę. Są różne rodzaje natężenia mutyzmu, jedne wymagają więcej pracy, a drugie mniej.

mazia oczywiście dziecko może wyjść z mutyzmu, ale musi przejść odpowiednią dla niego terapię. Czasem wystarczy praca w przedszkolu z Koordynatorem, a czsem musi iść także do psychologa lub innego specjalisty. Mimo wszystko odpowiednia terapia może całkowicie zniszczyć mutyzm i dziecko staje się takie samo jak rówieśnicy. Muszę także dodać, że praca nie jest tylko zadaniem koordynatora/specjalisty, bo to my rodzice mamy bardzo duży wpływ na dziecko i także mamy wytyczne i jesteśmy "uczeni" jak pomóc dziecku. Są świetne książki na ten temat, jedną z nich napisała pani Maria Bystrzanowska. 

Mój syn ma niespełna 5 lat. Pozostał nam ostatni rok przedszkola i marzy mi się, aby do czasu przejśćia na szkołę dziecko już pozbyło się mutyzmu. Jeśli tak się nie stanie, będziemy załatwiać Kształcenie Specjalne i dziecko będzie miało nieco inne "przywileje" np. nie będzie pytane na forum klasy, przez nauczyciela, do którego nie mówi (wiadomo, że by się nie odezwał i dostał złą ocenę).

Na tym etapie jednak jeszcze nie jesteśmy, więc nie znam aż tak dokładnie wytycznych na tym etapie kształcenia.

A to musze logopedy koleżanki zapytać na ten temat co wiemy ☺ mam nadzieje ze mi to określi 

Zamarańcza, a z tego normalnie można wyjść czy już zawsze taki "lęk" pozostanie ? czy to teraz kwestia pracy z dzieckiem ?