Jak poradzić sobie z histerią u dziecka?

A zarazem najtrudniejsze 

Najważniejsze to spokój i opanowanie 

Gdy u córki pojawia się taka histeria to zazwyczaj staram się jej pokazać, że po prostu jestem. Wszystko też zależy od tego, czym spowodowane jest jej zachowanie. Jeżeli chodzi o to, że nie chcę jej czegoś kupić w sklepie, to najpierw kucam i tłumaczę jej dlaczego nie kupię, potem mówię jej, że musimy iść i co jej mogę "w zamian" zaoferować, a gdy mimo tego się nie uspokaja, to po prostu oznajmiam, że ja idę, a ona jak chce to może zostać. Najczęściej działa.
Gdy histeria dotyczy placu zabaw, tłumaczę, dlaczego musimy iść do domu i jeśli jej to nie przekonuje, to jak wyżej: mówię jaka jest moja decyzja i idę. Po kilkunastu krokach zazwyczaj biegnie już za mną.

Jeżeli jej zachowanie spowodowane jest jakimiś emocjami lub bliżej nieokreśloną przyczyną lub chce coś wymusić w domu, to staram się ją po prostu przytulać i powtarzam, że jestem obok, że ma się uspokoić i wtedy rozmawiamy.

Bywa oczywiście też tak, że jej napady są irracjonalne i tylko po to, aby coś wymusić i wtedy po prostu udaję, że jej nie widzę i nie zwracam na to uwagi póki się nie uspokoi. Oczywiście informuję ją o tym. Gdy ktoś mi się wtedy wtrąca, to mówię, że ma jej nie zaczepiać, nie zagadywać i nie odwracać jej uwagi, bo ona musi się wykrzyczeć i wypłakać. Jeśli ludzie tego nie rozumieją, to wychodzę z córką i wspólna wizyta się kończy. 

Monia ja miałam kiedy tak na na placu zabaw że nie chce iść do domu to płacz i histeria jak to mogę kazać jej wracać do domu. Więc już to przerabiałam 

U Nas to samo jeszcze o wiele za wcześnie, ale każda przejdzie to na własnej skórze i wtedy możemy się podzielić swoimi refleksjami na ten temat 

U nas na takie zachowanie pomaga przeczekać albo po prostu wziąć na ręce przytulić. 

Dokładnie tak, bardzo ciężko jak dziecko wpada przy ludziach w histerie bo od razu czuje wzrok ludzi na sobie a zdarzyło się nie raz ze nawet komentowali zwracali mi uwagę albo próbowali rozmawiać z dzieckiem bezskutecNie i znów tu wzrok na mnie bo nie daje dziecku co ono chce zŁa matka, nie umie uspokoić dziecka nosz jak można latwo oceniać a najbardziej oceniają Ci co dzieci nie maja no szok ale w domu bez problemu staram się ogólnie żeby ignorować chce pokrzyczeć daje poduszkę niech krzyczy chce rzucić czyms daje kartkę niech targa, rzucanie misiaki tupanie bieganie a jak fes histeria rzuca się pi ziemi itp czekam aż przejdzie nie ingeruje przynajmniej staram się bo wiadomo człowiek tez ma granice ale łatwiej panować nad sobą gdy nie jestem oceniania . 

Histeria to nic innego jak nieradzenie sobie z emocjami . Nie ma nic wspólnego z niegrzecznym dzieckiem . Niestetu u nas króluje przekonanie ze dziecko nie może tak bo jest niewychowane niegrzeczne itp . Jeśli wiemy skad się to bierze to jest łatwiej . Chociaż mi zdecydowanie łatwiej jest w domu kiedy nikt mnie nie ocenia . Dake dziecku przestrzeń siadam przy nim mówię ze widzę ze jest zła jedli znam powód to mówię ze rozumiem ze jesteś zła bo mama nie pozwoliła zjeść ciastka itp i czekam ewentualnie mówiąc pokazując ze może się przytulić . Póki co w miejscu publicznym z córka mi się jeszvze nie zdarzyło piza afera ze nue chce wejść do wózka . W domu już tak u to z taka siła ze początkowo myślałam ze coś jej jest . 
male dziecko to pół biedy ja mam 6 latka który tez potrafi wpadać w takie histerie No i tu juz nie ma mojego przyzwolenia ale jest bardzo trudno zachować spokój . Tyle ze on bardziej żeby zmanipulować bo maz  potrafił ustąpić