Lista życzeń
Koszyk
Twój koszyk jest pusty
Kontynuuj zakupy

Rozwój i wychowanie (747 Wątki)

Fobie dziecka

Data utworzenia : 2017-05-31 08:13 | Ostatni komentarz 2017-07-23 09:28

patrycja.87.

1581 Odsłony
10 Komentarze

Czy Wasze dzieci mają jakiś paniczny lęk przed czymś? I jak go zwalczacie? U nas córka się przewróciła ( miała lekko zdrachane kolanko - nic wielkiego) i strasznie boi się na to patrzeć. Przy upałach chce nosić długie spodnie i tak jak myła się sama , tak muszę ją kąpać , bo ma zamknięte oczy. Ostatnio w przedszkolu dzieci miały odkryte kolanka (również sine i podrapane) i siedziała tam z zamkniętymi oczami ,bo bała się patrzeć. Nie potrafię ją niczym przekonać. Nawet robiłam zdjęcie jej kolanka żeby mogła zpbaczyć, że już się zagoiło , ale o a dalej nie patrzy.

2017-05-31 16:00

Moze warto tlumaczyc ze to nic takiego ze jeszcze nie raz upadnie i bedzie.siniak czy obdarte kolanko,mozna tez plasterkow dla dzieci kolorowych ponaklejac moze to cos da.

2017-05-31 14:25

Witam, Przy różnego rodzaju fobiach/lękach, które mają dzieci jedną z najważniejszych rzeczy jest to aby ich nie bagatelizować. Nasza akceptacja i zrozumienie (nie mylić ze wspólnym użalaniem się) może pomóc dziecku z łatwiejszym poradzeniem sobie w trudnej sytuacji. Dzieci po 2 roku życia stopniowo zaczynają bać się różnych rzeczy. Jest to związanie m.in. z rozwojem myślenia symbolicznego - rozwój wyobraźni sprawia, że zaczynają wymyślać sobie różne czasami niestworzone rzeczy, które mogą wywoływać lęk. Lęk może mieć też inne podłoże. Może córeczka nie może na to patrzyć bo to brzydko wygląda, bo boi się dotknąć bo jest nieprzyjemne w dotyku? Jeśli tak to może wtedy można spróbować zrobić portret siniaka czy obdartego kolana, tak aby oswajać córeczkę. Może zabawa paluszkowa w farbie czerwonej i brązowej (kolory w których zazwyczaj są rany? ;} ) też może na to wpłynąć. To pomysły na szybko, do sprawdzenia czy trafione. Warto przyglądać się też jak córka zareaguje na propozycje takich zabaw, jak będzie w nie "wchodziła". Odmowa też jest wtedy ważną informacją. Jeśli jednak problem będzie narastał warto skonsultować się z psychologiem dziecięcym. Pozdrawiam serdecznie, Marta Cholewińska-Dacka