Presja społeczeństwa na kobietach jesli chodzi o kp

Mamina każde dziecko jest inne, więc może akurat tym razem pójdzie z górki z kp. Myślę, że warto chociaż spróbować. Szczególnie, że na początku produkuje się siara, która jest bardzo dobra dla dziecka. Sama miałam problemy z przystawieniem dziecka w szpitalu, mimo pomocy położnych. Dopiero na drugi dzień z pomocą doradczyni laktacyjnej udało się przystawić dziecko.

Mamina uważam że jeśli tak ciężko Ci się zmierzyć z tym kp to przecież właśnie po to jest mm żeby pomagać w takich sytuacjach. Ważne żeby dziecko było najedzone a mama szczęśliwa i spokojna 

Dokładnie Mamina nie nastawiaj się dasz radę to będziesz karmić a nie to poprosisz o tabletki i dasz mm. Zobaczysz może akurat z tym dzieciątkiem nie będzie problemu a jeżeli kp  będzie bezproblemowe to później w połogu a to wiadomo hormony możesz mieć wyrzuty sumienia że nie sprobowalas. 

Lea masz 100% racji mama na pierwszym miejscu później dziecko bo ja też tak miałam na początku nie zjadłam nie wyspałam się bo trzeba to trzeba tamto i wieczorem wyrzywalam się na wszystkich. Później miałam gdzieś bałagan mały szedł na drzemkę to ja też.

Mamina, nie martw się na zapas, urodzisz, zobaczysz i zdecydujesz:). Ja po pierwszym porodzie karmiłam krótko, wspominam źle. Męczyłam się i ja i dziecko. Właśnie przez tą presję chciałam karmić ale nie miałam za bardzo pokarmu i nic tego nie zmieniało.. Teraz nastawiłam się, że co będzie to będzie. I faktycznie znów było kiepsko, więc jeszcze w szpitalu poprosiłam o tabletki, nie chciałam się już męczyć, a tym razem już mnie nie obchodziło, co kto pomyśli, to moja decyzja:).

W pierwszej ciąży bardzo źle wspominam karmienie. Po CC dostałam syna dopiero następnego dnia i w tym czasie był karmiony mm. Gdy go dostałam miał problem ze złapaniem cycka i 3 dni siedziałam z doradcą laktacyjnym naprawdę cudowna kobieta ale niestety musialam zacząć odciągać pokarm i podawać z butelki. I mimo że byłam KPI to i tak zmierzałam się z krytyka bo muszę przystawiać dziecko do piersi a nie jakieś tam zabawy w odciąganie. 

Jestem w drugiej ciąży i mam taką traumę związana z karmieniem że nie wiem czy od początku nie poprosić o tabletki i nie karmić wcale.....

Zgadzam się. Wbrew powszechnemu przekonaniu mama musi stawiać siebie a nie dziecko na pierwszym miejscu, bo jeżeli nie zadbamy o swoje potrzeby, nie będziemy w stanie dobrze zadbać o innych. Sama zauważyłam, że gdy nie zadbam o to żeby się wyspać i zjeść, mam mniej cierpliwości do dziecka, irytuję się i denerwuję. A to na pewno nie wpływa dobrze na małego, bo odbiera moje emocje.

Ja wychodzę z założenia, że szczęśliwa mama to szczęśliwe dziecko. Troche tez jak mężowie mówią: happy wife happy life

Najlepiej słychać siebie samej i patrzeć tylko na dobro dziecka. Nie ma nic ważniejszego niż szczęśliwe dziecko