9 powodów przedwczesnego zakończenia karmienia piersią i co zrobić, żeby temu zapobiec.

To wszystko zależy na jakie położne trafisz. Są czasami takie, które uszanują, a są takie, które na siłę będą chciały wymusić, abyś karmiła piersią.

Ja jak urodziłam córkę i w nocy mała płakała to położna sama przyszła i zapytała czy może nie wziąć małej na karmienie, a ja abym się przespała (urodziłam przed 19). Powiedziałam, że nie, że chcę karmić, ale aby mi pomogła jedynie przystawić. Więc miałam to wsparcie. I wiem, żę gdybym powiedziała, aby wzięła na karmienie to nic złego by nie powiedziała. 

Może mi się jeszcze zmieni choć mimo że jestem już w ciąży nie zanosi się. Wiem że w szpitalu będzie pewnie najgorzej jeśli podejmę decyzję że karmić nie chce ale no cóż powiem głośno że to moja decyzja a mleko najwyższej będę mieć swoje. 

Ale to jest dla mnie najgorsze ze jest nie pisany przymus że musisz kp 

W takiej sytuacji kiedy kobieta postanawia że w ogóle nie będzie kp to wydaje mi się ze najgorsze są położne w szpitalu oj ciężko to będzie przetrwać. Ja po mimo wszystko spróbowała bym i tym razem nie zwracając uwagi na to co mówią inni. Przecież to nasze maleństwo jest najważniejsze a na początku nic lepszego jako mamy nie możemy dać. 

Jednak szanuje decyzję innych i staram się w nią nie ingerować. 

JustaMama masz jeszcze trochę czasu, by zastanowić się, jak chcesz karmić. Natomiast, czego nie wybierzesz, położne i lekarze, powinni uszanować Twoją decyzję. Ale najgorsze będą inne matki, które wciskają swoje racje na siłę i to trzeba niestety przetrwać.

JustaMama, to przykre co piszesz. Otoczenie potrafi być okropne, ale warto się przeciwstawić. Zyczę abyś znalazła w sobie siłę na podjęcie próby kp. 

Ja podziwiam że mamy maja tyle determinacji żeby to przetrwać. Ja nie mam a po przeżyciach z pierwszym dzieckiem i tej presji społecznej że musisz a potem że twoja wina bo się podałaś mam tak okropnie wspomnienia że teraz poprostu karmić piersią nie chce i nawet nie wiem czy przystawie w szpitalu. Niczego tak źle nie wspominam z początków macierzyństwa jak kp. Ja prawie depresji przez to dostałam. Dziękuję bardzo drugi raz nie chce zwłaszcza że teraz czasu i spokoju będzie jeszcze mniej bo jest starszak. Ja na pytanie czy będziesz kp albo czy karmisz dostaje drgawej 

Oj tak otoczenie ma ogromny wpływ. Szczególnie przy pierwszej ciąży, gdy same jesteśmy przerażone. Wszystko jest dla nas nowe i nie wiemy, czy robimy to w prawidłowy sposób, bo dopiero się uczymy. A słysząc komentarze negujące nasze starania i wysiłki poddajemy się. Stres wtedy wyzwalany wpływa na zmniejszenie ilości pokarmu i rzeczywiście, wtedy już potrzebujemy tej butelki na którą najpierw nas namawiano, co zdarza się nagminnie.

Ja sama mam sporo pokarmu, dziecko moje to mały pączek. A i tak usłyszałam, że się nie najada i żebym spróbowała butelkę to będę musiała rzadziej karmić i dziecko będzie spokojniejsze. Ja potrzebuję wsparcia, że dobrze, że karmię. Wspierania mnie w pragnieniu dania dziecku tego co mam najlepsze i najcenniejsze dla niego.

Dokładnie i to najbliższe otoczenie. Pamiętam że jak wróciłam ze szpitala to tak miałam. Zaczęły się odwiedziny małego i nikt nie potrafił uszanować tego że było to moje pierwsze dziecko że nie potrafiłam na początku małego dostawic że jest mi ciężko po cesarce tylko tak gapili się jak na małpe w zoo i tylko dobre rady weź go tak weź siak daj mu tyle albo tyle uważaj na to na tamto a jak niestety po 3 miesiącach przestałam karmić to od nowa teksty typu za wczesnie że nie daje dziecku tego co najlepsze ze poszlam na łatwiznę i dałam butelkę. Teraz po prostu wezmę za "łeb" i wywale z domu bo nikt nie potrafi zrozumieć że ja jako mama i dziecko musimy się siebie nauczyć.