Stary kot w domu, a nadchodzące dziecko

Ja słyszałam że zwierzęta czuje takie rzeczy i są wrażliwe na ciążę i małe dzieci. Może wyczuwają tą bezbronność i niewinność. Ciekawe

Aniss  no wiadomo, ale pamiętam, że miałam właśnie kota, który też w ciąży ze mną był, bo mieliśmy go od małego, więc też jak Michalina zapłakała to pewnego razu go w łóżku zobaczyłam, że leży w nóżkach:D ale niestety kiedyś poszedł i już nie wrócił... 

ja kota nie miałam ale mielismy yorczucha i też wiekowy;) ale z nim no coż jakos to przygotowanie szło fajnie bo w sumie to on pierwszy coś wyczuł że w moim brzuchu ktoś jest;) ciągle kładł głowe na brzuchu az poszłam z nim do weta ze coś mu dolega bo sie tuli nie da odejść i ciagle sie kładzie przy mnie;D 

całą ciąże był obok i tak jak by uczestniczył w tym wszystkim;) kiedy byłam w szpitalu maż przywoził moje rzeczy ze szpitala jakieś ubranka i pies sie powoli oswajał zanim wyszłam do domu;) 

po powrocie też pamietam jak obwąchiwał fotelik jak była przyniesiona córka a potem to juz było szaleństwo;) stękniecie piśniecie pies pierwszy przy łózeczku;) z kotem pewnie troche inaczej bo jednak ma łatwiejszy dostep do wszystkiego moze wszedzie wskoczyć;/

Ja mam koty, ale w gospodarstwie, więc nie było problemu, Michalina je uwielbia, a one lubią się głaskać i miziać:D

Nie wiem czy da się jakoś zwierzę przygotować na przyjście dziecka. Myślę że żyvie trochę zweryfikuje. Na pewnie trzeba będzie być czujnym bo to tylko zwierzę i jego właściciele trochę zarzuca go z piedestału więc może czuć się w pewnym stopniu odsunięty lub właśnie że poświęca się mu mniej uwagi

Chyba z tym behawiorystą to jest dobry pomysł. Ja wiem, że mój kot ogólnie nie przepada za dzieciakami. Ale to takie co przyjadą w odwiedziny i wtedy wiadomo on jest atrakcją. Może właśnie jak tu bedzie dziecko tak po prostu, wychowane przy nim to będzie inaczej

To ja ze swojej strony wypowiem się tak. Jestem mega kociara (zresztą kocham wszystkie zwierzęta prócz pająków, węży:P). 

Jestem aktualnie w końcówce ciąży i mam 2 koty. 7 letniego kocura i 3 letnia kotkę. Oba są ze schroniska, wysterylizowane/kastrowane. Mieszkamy w bloku nie wychodzą na dwór. Starszy ma problemy ze zdrowiem od urodzenia choruje na nerki i cały układ moczowy i trochę psychiczne bo często ma depresję.  Jest non stop pod opieką weterynarza. Młoda całkiem ok że zdrowiem. 

Odpowiadając na pytanie jak to wygląda u nas. Oboje z mężem konsultowaliśmy u znajomej behawiorystki kociej jak przygotować je na dziecko. I tutaj od ok. 8 miesiąca zaczęliśmy im puszczać nagrania noworodka z YT. Ale jakoś nie robi to na nich większego wrażenia. Są okropnymi przylepami i wymagają sporo uwagi, głaskania. Trochę chodzą za nami jak pieski krok w krok. Więc tutaj mam obawy że nie będziemy im z mężem poświęcać już tyle czasu. 

Nie mam obaw co do kontaktu bezpośredniego z dzieckiem. O sierść np. czy że będą na nie wchodzić. Może dlatego że ja od dziecka zawsze miałam sporo zwierząt w domu rodzinnym. Jedynie trzeba będzie pilnować żeby nie położyły się na twarzy czy brzuszku. 

Co jak co ale koty to naprawdę kumate i mądre zwierzęta.