Ciąża - zbliża czy oddala partnerów ?

My też przy córeczce się nie kłócimy a jeżeli chodzi o przepraszanie to mój mąż zazwyczaj ma z tym problem, zawsze uważa, że nie musi tego mówić bo przecież wiem, że mu głupio bo się stara naprawić swój błąd. 

Nas ogólnie ciąża zbliżyła. Długo się staraliśmy o dziecko i jak w końcu się udało, to byliśmy przeszczęśliwi. Sam mąż mówił, że dla niego poród był mega przeżyciem, które umocniło go w roli męża i ojca. Jak już dziecko się zjawiło, to przy natłoku obowiązków kłócimy się, głównie o to że jego nigdy nie ma. 

u nas mąż zwykle wyciąga pierwszy rękę do zgody. Ja jestem uparta. Cieszę się że jest taka osoba w związku bo inaczej byłoby ciezko. Mąż zawsze potrafi załagodzić sprawę.

My jak się pokłócimy to zawsze ktoś przeprasza jakoś sobie nie wyobrażam nie przeprosić jeżeli wina lezy po mojej stronie . Przy dziecku też się nie kłócimy . 

U nas też tak bywa że nie ma pogodzenia ani nic poprostu jakby gdyby nigdy nic funkcjonujemy przy dzieciach normalnie i tak o kłótni zapominamy. 

U nas zazwyczaj nie tylko przepraszam nie ma ale i pogodzenia . maz zachowuje się jakby nigdy nic a ja po kilku dniach odpuszczam 

Zawsze wiadomo że trzeba się pogodzić my obecnie na etapie rozmowy wyglądającej jak komunikaty wzajemnie mówione nawet dialogiem nazwać tego się nie da, i tak w ciszy później przemyślenia i zmiany zachowania z automatu po przemyśleniach. Jak usłyszę słowo przepraszam to jakiś cud już nawet nie oczekuje tego słowa choć ostatnio go usłyszałam i byłam w takim szoku że przez 10sek musiałam wiadomość przetrawić czy napewno dobrze usłyszałam i ja nie wiedziałam co mam odpowiedzieć haha

Nie ma co się przejmować chłopami oni są gorsi niż baby .Fajnie mieć dobry kontakt pogadać Ale.mnie cieszy ręką na plecach lub po prostu złapanie za rękę w łóżku czy w ogóle drobne gesty też są ważne A rozmowa nie zawsze kończy się tak jak trzeba takie cudowne związki to myślę że są tylko w filmach . Raczej kobietki to twarde sztuki i muszą sobie radzić same .