Czy dobra mama pracuje?

Jestem mamą dwóch cudownych córeczek. Przy pierwszej córce do pracy postanowiłam wrócić jak skończyła roczek. Czemu? W sumie chyba chodziło o to, by się trochę oderwać od codziennego zmieniania pieluch, karmienia, mycia, sprzątania, gotowania itp.... Do pracy wróciłam na pół etatu. Pracodawca zgodził się abym przyjeżdżała na 2-3 dni w tygodniu, a resztę czasu spędzałam z córką. Ani ja nie tęskniłam za bardzo, ani ona nie czuła, że jej mama znika codziennie z domku. Zajmowała się nią wtedy babcia. Gdy zaszłam w kolejną ciążę szybko wylądowałam na zwolnieniu i znów po 1,5 roku byłyśmy ze sobą już cały czas. Dziś młodsza córka ma 9 miesięcy. Jestem na urlopie wychowawczym i planuję na nim pozostać do momentu gdy malutka skończy 3 lata? Zostaję w domku nie tylko dlatego, że pragnę być z moimi dziećmi - choć to też prawda, ale również dlatego że najnormalniej w świecie nie stać mnie na powrót do pracy. Gdybym musiała zapłacić za przedszkole dla starszej córki i za opiekunkę dla młodszej (żłobków nie ma) oraz koszty dojazdów do pracy to zarobiłabym mniej niż musiałabym wydać. W związku z powyższym z czystym sumieniem cieszę się z bycia mamą na pełnym etacie. Ale tu też ważne by w takim przypadku nie zapominać o SOBIE. Musimy być troszkę egoistkami - choć kilka godzin w tygodniu. Przy 1 dziecku niestety nie myślałam za dużo o sobie i miałam chwile zwątpienia...teraz znalazłam coś co pozwala mi się odstresować - zajęcia z ZUMBY - chodzę sobie potańczyć 2 razy w tygodniu czasem 3 :D znikam z domku zaledwie na 1 godzinkę i 15 min :D ale tam jestem tylko dla siebie i swojego ciała :D Polecam....