„...czego nie pamiętają ręce i nogi,
nie pamięta również głowa...”
/Urszula Tucholska/

Dzieci już od trzeciego miesiąca życia interesują się swoim ciałem. Na początku ich uwagę skupiają rączki, paluszki, nóżki. Z czasem dziecko poznaje inne części swojego ciała, jak np. nosek, ucho, oczka itd. Od samego początku rączki są dla dziecka jednym z ważniejszych narzędzi, którymi poznają świat. Dlatego ważne jest, abyśmy my -rodzice robili wszystko, aby jak najlepiej usprawnić małe rączki. Chciałabym opisać Wam kilka paluszkowych zabaw, które pomogą nam rozwijać umiejętności małych raczek. Wiele z tych zabaw, jak np. „Sroczka”, „Idzie rak” czy „Idzie kominiarz” jest Wam dobrze znanych. Jakiś czas temu odkryłam parę nowych, dotąd mi i znajomym mamom nieznanych zabaw.

Zabawy dziecięcymi paluszkami

"Rodzinka"

Pozycja wyjściowa: dłoń zaciśnięta w pięść.

Ten pierwszy /odginamy kciuk
-to nasz dziadziuś.

A obok /odginamy palec wskazujący
-babunia

Największy /odginamy palec środkowy
-to tatuś

A przy nim /odginamy palec serdeczny
-mamusia.

A to jest /odginamy mały palec
-dziecinka mała!
Tralalala, la, la...

A to /machamy dłonią
-moja rączka cała!
Tralalala, la, la...

"Dwa Michały"

Pozycja wyjściowa: dłoń zaciśnięta w pięść.

Tańcowały dwa Michały
Jeden duży /odginamy palec wskazujący
Drugi mały /odginamy kciuk
Jak ten duży zaczął krążyć /robimy kółka palcem wskazującym
To ten mały nie mógł zdążyć /zataczamy kółka kciukiem

"Paluszek i gruszka"

Pozycja wyjściowa: dłoń zaciśnięta w pięść.

To jest kciuk – najgrubszy paluszek /odginamy kciuk
To wskazujący, co narwie nam gruszek /odginamy palec wskazujący
Ten trzeci je podniesie /odginamy palec środkowy
A czwarty do domu zaniesie /odginamy serdeczny palec
A tu mamy maluszka
Co wrzuca gruszki do brzuszka /odginamy mały palec

"Dzwony"

Dzwoni wielki, duży dzwon:
Bum...bum...bum... /ruszamy całą ręką (od ramienia) tak jak rusza się dzwon

Dzwoni dzwon:
Bim-bam...bim-bam...bim-bam... / ruszamy ręką (od łokcia)

Dzwoni dzwonek
Dzyń-dzyń...dzyń-dzyń...dzyń-dzyń... /ruszmy samą dłonią

Dzwonią dzwoneczki:
Dzyń-dzyliń...dzyń-dzyliń...dzyń-dzyliń... /ruszamy paluszkami

"Zeszyt"

Do tej zabawy potrzebne są dwie osoby.
Pozycja wyjściowa: złożone ręce.

Zeszyt otwieramy /pierwsza osoba otwiera dłonie
Długopis bierzemy /druga osoba pokazuje palec wskazujący i kreśli na dłoniach – zeszycie, pisze litery alfabetu:

I piszemy:
A jak arbuz
B jak balon
C jak cegła
D jak dom

Bawiąc się w ten sposób z naszymi maluszkami sprawiamy, że nie będą one mieć później problemów z samodzielnym ubieraniem, jedzeniem, malowaniem, pisaniem... Sprawne rączki to nie tylko inwestycja na okres dzieciństwa, ale również na całą dorosłość.

Na koniec kilka rad:

1. Pamiętajmy, że główna aktywność podczas tych zabaw należy do dorosłych. Dopiero z czasem dziecko zacznie przejmować inicjatywę.
2. Gdy dopada nas zniechęcenie pamiętajmy, że takie zabawy poprawiają sprawność manualną naszych pociech oraz wzbogacają ich słownictwo.
3. W zabawach paluszkowych może uczestniczyć kilka osób.
4. Zabawa powinna odbywać się zawsze w miłej i przyjaznej atmosferze.
5. Same możemy wymyślać nowe paluszkowe zabawy. Musimy jednak pamiętać, aby nie wzbudzały one w dziecku strachu, czy niepewności.
6. Tymi zabawami możemy bawić się wiele razy, a mimo to nie stracą one na swojej atrakcyjności.
7. Zabawy można urozmaicać np. malując dziecku na paluszkach buźki.
8. Takie wspólne zabawy budują więź między dzieckiem a rodzicem.

Ja i mój synek cieszymy się już wspólnymi paluszkowymi zabawami i serdecznie zachęcamy Was do nich.