Zepsute dzieciństwo

KasiaCom

4192 Odsłony
6 Komentarze

Przeczytałam dużo artykułów, z racji tego, że posiadam dwójkę dzieciaków chciałabym uniknąć przykrość dla swoich dzieci. Dlatego chcę się tez podzielić słusznymi jak sądzę uwagami co do wychowywania dzieci. 1 Faworyzowanie jednego z dzieci jest bardzo krzywdzące, sama wiem jak czasem u mnie w domu było, jak mama tylko pochwaliła siostrę zaraz stawałam na głowie żeby i mnie pochwaliła. czasem trudno było mi się pogodzić, że ona robi cos lepiej i płakałam po kątach. 2. Traktowanie dziecka jak dorosłego Nie ma nic gorszego jak np. nie rozumiesz co do Ciebie mówię? no właśnie dziecko często nie rozumie, bo jest za małe, żeby pojąć różne rzeczy. Nawet jak nam się wydaje, że rozumie dużo to trzeba wziąć poprawkę na to, że dziecko i tak rozumuje po swojemy a nie po dorosłego myśli. 3. Traktowanie dziecka jak swojej ulepszonej kopii Ojjj tak nie ma chyba nic gorszego. Ja jak słyszę nieraz mojego męża: " no syneczku Ty będziesz lepszy od tatusia w tym, czy w tym" to zawsze się złoszczę i mówię Nie będzie robił tego co Ty, on sam zdecyduje co chce i co lubi. 4 Ograniczanie samodzielności dziecka Wiadomo czasem się zapomnę i cały czas chodzę za małą i ją pilnuję krok w krok, to taki nawyk, zwłaszcza, że muszę cały czas pilnowac mojego małego synka. Ale czytałam, że takie nadmierne pilnowanie strasznie uniesamodzielnia dzieciaki. Później boja sie czegokolwiek same zrobić. 5. Ustąp bo jesteś starszy nie ma nic chyba bardziej mylnego w takim postepowaniu. Wiadomo często tak mówimy, ale dziecko czuje sie pokrzywdzone, bo zawsze będzie starsze i zawsze będzie musiało ustępować. warto spróbować czasem w druga stronę ustąp bo jesteś młodszy. Albo ustap bo jesteś mądrzejszy hmm i tym sposobem krzywdzimy drugie dziecko, że niby jest głupsze. Trzeba dobierać słowa bo nie zdajemy sobie sprawy nawet jak można skrzywdzić takie niewinne dzieciaki. 6. Bicie Za karę, bo cos przeskrobało. ja jednak jestem zdania, że kary cielesne nie pomagają, a potęgują gniew u dzieci. Lepiej np cos zabrać i schować jakąś ulubioną zabawkę, albo w kącie posadzić i porozmawiać czy dziecko wie za co tam trafiło i czy potrafi przeprosić.