Rozwój i wychowanie (747 Wątki)
Witam mamy ostatnio problem z nasza córka. We wrześniu będzie miała 4 lata.
Od tygodnia zauważyliśmy dziwne zachowania naszej córki. Gdy prosi o przytulenie, np. Mama ja podnosi żeby przytulić to wtedy córka się wyrywa, płacze . Po odlożeniu na podłogę córka płacze mowic „mama, przytul mnie” i znowu próba przytulenia i znowu to samo wyrywanie i płacz i tak w kolko potrafiąc nawet kilkanaście minut płakać żeby ja przytulić .
Oczywiście doszły do tego wyzwiska typu(jesteś głupi, nie lubię Cię itd)
jak się zachować w takiej sytuacji ?
2024-08-01 22:55
Świetnie opisane
2024-08-01 18:40
Bardzo cenne wskazówki, wiadomo już co robić w takiej sytuacji
2024-07-22 17:06 | Post edytowany:2024-07-22 17:06
Dziękuję za obszerne wyjaśnienie.
2024-07-21 08:43
Witam,
Takie zachowania mogą wynikać z okresu dysharmonii w rozwoju czyli czegoś co potocznie nazywamy buntem. Faktycznie dziecko może samo nie wiedzieć czego chce, potrafi się złościć. Ale złość, trudności z panowaniem nad emocjami, pojawiające się zachowania agresywne np. uderzanie, szczypanie, gryzienie itp. mogą pojawiać się również wcześniej. Dziecko nie radzi sobie ze swoimi emocjami, bo cały czas się tego uczy.
Warto poobserwować dziecko - w jakich porach pojawia się takie zachowanie, co się dzieje wcześniej, jak długo się uspokaja, co je uspokaja, przy której osobie występują takie zachowania, czy przy wszystkich itp. Obserwacja nie na jeden dzień, ale na kilka. Może uda się wtedy coś zauważyć.
Jednoznaczne stwierdzenie, że to na pewno okres buntu nie do końca jest prawidłowe. Oczywiście może to z tego wynikać, ale nie musi.
Może w waszym życiu coś się zmieniło i dziecko zaczęło intensywniej reagować. Może zadziała się jakaś sytuacja, której nie zauważyliście, ale która jest ważna dla dziecka np. odeszła ulubiona Pani z przedszkola, długo nie ma ulubionego kolegi, zaginęła ulubiona zabawka, albo się zniszczyła itp. Czasami takie rzeczy umykają. Dla nas są błahe, a z perspektywy dziecka są bardzo istotne.
Dużo rozmawiania o emocjach, o czym pisaliście. Smutek czy złość są ważne i nie ma nic złego w ich przeżywaniu, każdy czuje takie emocje. Ważne jest to aby podczas ich przeżywania nie robić nikomu przykrości, krzywdy czy nie niszczyć niczego dookoła. Rola rodzica to pomóc dziecku, pokazać mu jak sobie z nimi radzić.
Jeszcze kwestia przytulasów - trudno powiedzieć z czego to może wynikać nie znając dziecka. Może to wynikać ze zmian decyzji czyli nie wiem co chce. Pytanie czy dziecko wcześniej lubiło przytulasy czy przytulało się ale na swoich zasadach. Może one teraz wyglądają inaczej? Pisaliście o podnoszeniu do przytulenia - może ten element jest trudny? Przytulas ok, ale wysoko nie jest fajnie. Może zapach przeszkadza - rodzic zjadł coś co miało intensywny zapach i to przeszkadza? Trudno powiedzieć. Warto się temu przyjrzeć. Jeśli zwraca to waszą uwagę i nie macie pomysłu z czego to wynika, to warto skonsultować się ze specjalistą - terapeutą si.
Pozdrawiam serdecznie,
Marta Cholewińska-Dacka
2024-07-18 21:38
Aha dziewczyny, bardzo ważna rada - jeśli dziecko podchodzi i chce się przytulić, niech się tuli , czuje wtedy bezpieczeństwo, my dorośli pierswi nie zakańczamy jego przytulasa,to dziecko podeszlo się przytulić więc i samo skończy tulać.
2024-07-18 16:37
Może problem tkwi w tym podnoszeniu. Spróbuj złapać poziom dziecka, przykucnąć i rozłożyć ręce, niech samo podejdzie i Cię obejmie, niech ma kontrolę. Podnosząć, to Ty kontrolujesz sytuację, tyle ile ma trwać przytulenie. Dziecko w wieku 4 lat nabywa autonomii, dostrzega potrzeby swoje i innych, już nie jest egocentyrkiem. Może to ją przytłacza, że zaczyna dostrzegać więcej w świecie, irytuje Ją, że Ty kontrolujesz sytuację która Ona stwarza.
2024-07-18 12:40
Też się zastanawiam jak Twoja córeczka, czy ten epizod już się skończył czy trwa nadal ?
2024-07-15 18:36
Mwiencek napisz jak sytuacja. Czy były rozmowy na temat emocji , czy zauważylas inne symptomy jej zachowania, zmienilo się coś na lepsze?
