Lista życzeń
Koszyk
Twój koszyk jest pusty
Kontynuuj zakupy

Ciąża i poród (2187 Wątki)

Połóg po cięciu cesarskim

Data utworzenia : 2013-04-05 20:04 | Ostatni komentarz 2015-11-05 12:17

burek1234

5954 Odsłony
21 Komentarze

Mój synek urodził się przez cięcie cesarskie. Byłam przygotowana na nie ponieważ odbyło się ono ze względów zdrowotnych. Połóg po cięciu cesarskim różni się od tego kiedy rodzimy siłami natury trwa on dłużej i jest bardziej dokuczliwy. Powrót do formy, karmienie piersią oraz inne dolegliwości to wszystko jest inne. Zaraz gdy znieczulenie przestaje działać możemy odczuwać ból w podbrzuszu. Zależności od naszej psychiki, kondycji i stanu zdrowia możemy być on lekki lub bardzo silny. Kiedy nasz organizm jest silny i czujemy się dobrze już po kilku godzinach możemy wstać z łóżka jeśli jest przeciwnie możemy w nim leżeć nawet kilka dni. Jeśli miałyśmy podane znieczulenie zewnątrzoponowe to przez kilka godzin będziemy dostawać środki przeciwbólowe przez cewnik jeśli CC było w znieczuleniu ogólnym znieczulenie podawane jest wtedy przez kroplówki i zastrzyki. Możliwe jest też w razie potrzeby podanie znieczulenia w czopku. Wszelkie te metody łagodzenia bólu nie szkodzą ani nam ani naszemu dziecku. Po znieczuleniu zewnątrzoponowym możemy do kilku dni odczuwać bóle głowy , pleców czy drętwienie kończyn. W przypadku znieczulenia ogólnego mogą występować nudności i wymioty a także ból gardła (które może być podrażnione po intubacji). Po narkozie nasz organizm jest zazwyczaj bardzo osłabiony. Zanim wstaniemy z łóżka po CC leżąc w nim powinnyśmy kręcić stopami w różnym kierunku (pomaga to uruchomić krążenie w nogach) Nie powinnyśmy wstawać same z łóżka ponieważ łatwo wtedy o zawroty głowy i upadek. Nasze pierwsze kroki po cięciu cesarskim mogą być bolesne jednak z czasem ból jest łagodniejszy . Pierwsza wizyta w toalecie po cięciu możemy odbyć się wtedy kiedy jesteśmy już na tyle silne by same chodzić. Położna usuwa wtedy cewnik który jest umieszczony po operacji w celu opróżnienia pęcherza. Na początku przy oddawaniu moczu mogą pojawić się problemy. Warto wtedy odkręcić kran w łazience gdyż dźwięk płynącej wody może nam pomórz w opróżnieniu pęcherza. Kiedy po CC pojawi się problem z oddaniem stolca warto jeść suszone owoce jak śliwki, morele, rodzynki które mają duża ilość błonnika. Jeśli to nie pomorze możemy poprosić położną o podanie czopka. Odchody połogowe po cięciu cesarskim są zazwyczaj mnie obfite niż po porodzie naturalnym. Odchody na początku są czerwone przypominają krwawienie miesiączkowe następnie zmieniają swoją barwę na różowe, brązowe aż staną się bezbarwne. Dzieje się tak ponieważ nasza macica się obkurcza Karmienie piersią po CC może być na początku utrudnione potrzebujemy wtedy pomocy drugiej osoby przy przystawieniu dziecka do piersi oraz znalezieniu odpowiedniej pozycji do karmienia . Dla mnie najwygodniejszą pozycją było położenie dziecka na poduszce pod pachą tak by jego nóżki nie leżały na moim brzuchu lecz pod moją pachą. Bardzo wygodna dla kobiet po CC jest również pozycja leżąca kiedy to kładziemy się na boku i przysuwamy dziecko do piersi.

2014-01-02 22:30

ja przeszlam CC, od poczatku ciazy wiedzialam ze porod odbedzie sie w ten sposob, staralam sie nastawic do tego pozytywnie, najbardziej martwilam sie zeby z dzieckiem bylo wszystko w porzadku. Najgorzej wspominam moment zalozenia cewnika, dziwne uczucie, a cala reszta nie byla taka straszna, polozne i pielegniarki caly czas mowily co ze mna robia i co sie bedzie dzialo, wiec wiedzialam czego sie spodziewac. Operacje przeprowadzil lekarz ktory prowadzil mnie cala ciaze co tez bylo bardzo kojace ;) Bardzo szybko doszlam do siebie i chcialam wstac z lozka, znieczulenie bardzo szybko przestalo u mnie dzialac i fikalam na lezaco nogami-jednak przymus lezenia 24 godzin uwazam za przesade , bardzo mnie to wymeczylo, i nie bylo ze mna synka przez co czas okropnie sie dluzyl. Bolalo obkurczanie macicy, no i niestety raz pijac na lezaco zakrzusilam sie woda i kaszlalam,cos okropnego ;) dokuczalo mi lezenie i glod, bol znosilam z pokora, wydaje mi sie ze bardzo duzo zalezy wlasnie od nastawienia psychicznego, ja sie nastawilam ze bedzie bolalo ale ze dam rade, nie chcialam przeciwobolowych kroplowek, dzien po cieciu juz wszystko sama robilam i wstawalam z lozka, chodzilam wyprostowana,duzo pilam i czesto spacerowalam do lazienki i pod prysznic przez co bardzo szybko splywaly odchody jesli moglabym cos doradzic to nie skupiac sie tak na bolu, mozna np. patrzec godzinami na swiezo urodzone cudo i myslec o pierwszym kapaniu w domu :) radze uwazac tez przy piciu i jedzeniu by sie nie zakrztusic bo niestety kazde kaszlniecie jest bardzo bolesne.

2014-01-01 22:46

Ja również rodziłam przez cc, ale nie byłam na to kompletnie przygotowana. Po 8 godzinach naturalnego porodu i jakiegoś czasu parcia, akcja porodowa się zatrzymała i musiałam mieć cc na biegu. Nie wspominam okresu po cc źle, co prawda wstałam dopiero po 48 godzinach, ale to dlatego, że mój organizm był bardzo wymęczony porodem naturalnym. Za to jak już wstałam to nie chciałam siadać, bo bałam się, że już nie wstanę drugi raz. Ale już po tygodniu od cc wyszłam z dzieckiem na pierwszy spacer, pchałam wózek, wcześniej go z moich trzech stopni musiałam znieść. Bardzo szybko przestałam krwawić, po około 3 tygodniach. Po miesiącu czułam się już świetnie i rewelacyjnie. O leki przeciwbólowe w szpitalu nie prosiłam, bo nie miałam potrzeby. Ale ja z bólem jestem oswojona od dziecka, bo mam okropne migreny. Gorsze niż ból porodowy.

2013-04-08 13:27

Zgadzam się z Moniką.Dziumą trzeba się pozytywnie nastawić do cięcia i będzie dobrze. Ja też miałam cięcie cesarskie, o którym zdecydowali w ostatniej chwili, więc bardzo się denerwowałam. Jednak po szybko wstałam, poszłam pod prysznic i sama opiekowałam się dzieckiem bo bardzo tego chciałam. Leków bólowych po pierwszej dobie też nie brałam, bo uważałam, że poboli i przestanie. Pomocy przy wstawaniu nie potrzebowałam. Z karmieniem miałam problem ale to z innego powodu. Dopiero jak wyszłam do domu i synek okazał się zdrowy zaczęłam karmić piersią. Z doświadczenia zawodowego wiem, że są kobiety, które źle znoszą ból i po cięciu wymagają dłuższej rekonwalescencji. Wszystko zależy od organizmu i radzenia sobie z bólem przez kobietę. Ważne jest również wsparcie najbliższych osób, które pomogą przy codziennej pielęgnacji kobiety, jak i dziecka. Najważniejsze, żeby nie wstydzić się poprosić o pomoc. Kobieta może czuć się gorzej i nie musi udawać że wszystko jest super. Podkreślam to bo zdarzyło mi się, że kobieta po cięciu nie miała siły wstać, ale bardzo chciała pokazać, że jest silna i da radę. Skończyło to się zasłabnięciem i dłuższym pobytem w szpitalu. Dlatego pozwólmy wykazać się naszym mężom i partnerom.

2013-04-07 23:29

Ja miałam cc i wiem, że każda przechodzi to inaczej np. siostra męża po cesarce stękała z bólu, szprycowała proszkami przez wiele czasu i tygodni po, a ja zachowywałam się jakbym po cesarce wcale nie była :). Najgorsze było pierwsze wstanie z łóżka, a potem już coraz bardziej mogłam chodzić czy się przekręcić na łóżku, proszki a właściwie zastrzyki przeciwbólowe brałam tylko dobę po cesarce a potem już bez przeciwbólowych śmigałam po korytarzu i w domu w czym co niektórych z rodziny męża wprawiałam w osłupienie. Maluszkiem też zajmowałam się sama, nie potrzebowałam pomocy a wstawanie w domu z łóżka czy np. prysznic nie były problemem, maluszka karmiłam spod pachy bo tak było najwygodniej albo na leżąco bo ten mój maluch miał 4,5kg jak się urodził. Krwawiłam niedługo. Jak się dobrze nastawicie psychicznie to połóg po cesarce i dojście do siebie jest niewielkim bólem który bardzo dobrze da się znieść

2013-04-07 00:52

Przechodziłam przez to Najgorsze było jak leki przeciwbólowe przestawały działać i pierwsze wstanie z łóżka, tragedia. Ale moja sąsiadka z łóżka obok bardzo szybko doszła do siebie po cesarce chociaż chodziła bardziej przygarbiona ode mnie. Wszystko zależy od naszego organizmu i nie zależy to wcale od rodzaju porodu.