Nadpobudliwe dziecko , orzeczenie

Moja córcia też nie usiedzi w miejscu, wszędzie jej pełno i szybko się nudzi. Podczas zabawy najchętniej bawiłaby się wszystkimi zabawkami na raz :D Wydaje mi się, że to taki typ dziecka, ale w moim przypadku Panie w żłobku nie uskarżają się na nią, więc narazie nie mam się czym martwić. A Ty, nie obwiniaj się:) Po diagnozie specjalisty będzie wiadomo. Trzymam kciuki:)

Trochę się uspokoiłam . Zaczelam bardziej się mu przyglądać i jest rozumny , rozumie polecenia i wogole ale nie ma chęci Np posprzątać jak rozrzuci zabawki No chyba ze dam cukierka albo bajkę to w mig sprząta . Wyglada na to ze to taki charakterek jest . 

I wiem tez ze nauczycielka jest ciężko jak jest taki ancymon co odstaje od grupy , ale może tez dlatego ze od wrzesnia non stop choruje i nie zaaklimatyzował się jeszcze , tydzień chodzi a 3 tygodnie Chory wiec mało go było . 

Ale tak jak mówcie do poradni pójdę tak czy siak , może tez psycholog mi dużo pomoże jak mam z nim rozmawiać itp. 

Myślę że na spokojnie umów się na wizytę. Zobaczysz co Ci powiedzą. Panie w przedszkolu też mają porównanie z innymi dziećmi. Nie musi to być od razu Twoja wina. Także bez stresu i myśl pozytywnie

Wszystkie 3 latki są ruchliwe. Jeżeli Panie tak podpowiedziały to lepiej na konsultacje pójść. Czasem wystarcza jakieś ćwiczenia czy dodatkowe zajęcia i dziecko będzie bardziej skupione czy chętniej będzie wykonywać różne polecenia. Bo Panie mają problem z tym że ich nie słucha. Tylko pytanie czemu ich nie słucha. Wcale nie musi wynikać to z jakiegoś upośledzenia. Poprostu może nie ma ochoty ich słuchać. Orzeczenie jak dostaniesz to czytałam że potem łatwiej o jakieś zajęcia np.z logopeda czy innych i są darmowe. Na pewno warto coś robić w tym kierunku. Ale nie ma co się niepotrzebnie obwiniać czy martwić. 

Oczywiście, że nic nie zrobiłaś źle. Dzieci zazwyczaj inaczej zachowują się przy rodzicach a inaczej gdy są w same w innym środowisku. Dlatego mogłaś nawet nie być świadoma jak zachowuje się Twój syn. A po drugie to nauczycielki jednak mają większe doświadczenie, pracują z dużą ilością dzieci więc łatwiej jest im zauważyć niepokojące zachowanie u dziecka.

Szczerze mówiąc to zachowanie o którym piszesz nie wydaje mi się czymś tak niepokojącym żeby mieć nauczyciela wspomagającego. To nie jest taka prosta sprawa go dostać, a orzeczenie o stopniu niepełnosprawności to już wgl trzeba spełnić dużo wymogów, przejść komisję itp.

Ale wizyta w poradni pedagogiczno-psychologicznej na pewno nie zaszkodzi, da Ci pewność że wszystko jest okej, albo Wam pomoże jeśli nie jest.

Z pewnością nie zrobiłaś nic złego, dzieci zachowują się różnie w różnych otoczeniach, moja córeczka też tak ma. Fajnie że panie w przedszkolu zwroculy ci na to uwagę i ja dla świętego własnego spokoju bym zdjagnozowała swoje dziecko i się upewniła czy moje dziecko wymaga dodatkowego nauczania czy poprostu wszystko jest ok. 

Orzeczenie o stopniu niepełnosprawności to ważny dokument, jednak nie stanowi on jednoznacznej podstawy do zatrudnienia nauczyciela wspomagającego. Dopiero gdy dziecko posiada wystawione orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, rodzice mogą liczyć na pomoc nauczyciela wspomagającego.

Nie tak łatwo uzyskać pomoc nauczyciela wspomagającego.. heh

Trzeba złożyć odpowiedni wniosek do dyrektora poradni psychologiczno-pedagogicznej, a także wyrazić zgodę na przeprowadzenie niezbędnych badań diagnostycznych.

Wniosek powinien zawierać dane takie jak:

• -imię i nazwisko dziecka;
• -data oraz miejsce urodzenia dziecka;
• -miejsce zamieszkania dziecka;
• -nazwa oraz adres szkoły razem z oznaczeniem klasy;
• -imiona i nazwiska prawnych opiekunów dziecka;
• -miejsce zamieszkania prawnych opiekunów.

Dodatkowo wnioskodawcy muszą określić cel, dla którego formułowany jest wniosek o uzyskanie orzeczenia i uzasadnić chęć ubiegania się o dodatkową pomoc. Na dokumencie powinien się znaleźć również odręczny podpis wnioskodawców. Jeśli wniosek zostanie rozpatrzony pozytywnie, zespół orzekający wyda orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego.