Rola dziadków w życiu dziecka

Dziadkowie, zaraz po rodzicach, są najważniejszymi osobami w życiu dzieci. Jeśli tylko nie będziemy przeszkadzać, wnuki dostaną od swoich dziadków wiele dobrego. Zabiegani, zapracowani rodzice często nie mają czasu, by z pełnym zaangażowaniem obejrzeć każdy listek na spacerze, obserwować chmury na niebie, czy zagnieść ciasto na pierogi z serem. A dziadkowie - tak.

Co daje relacja z dziadkami?

Bezwarunkowa miłość
Dziadkowie pozbawieni obciążeń rodzicielskich związanych z wychowaniem często darzą swoje wnuki bezwarunkową miłością. Pamiętają, że sami będąc rodzicami, nie mieli dla swoich pociech dość czasu i cierpliwości. Perspektywa wieloletniego doświadczenia powoduje, że przewartościowali swoje życie i teraz dają swoim wnukom ten rodzaj uczucia, do którego czasem nie byli zdolni wobec własnych dzieci.

100 % uwagi i morze czasu
Większość dziadków widuje swoje wnuki tylko od czasu do czasu. Dziś często zdarza się, że młodzi ludzie zmieniają miejsce zamieszkania, wyjeżdżają do innych miast a nawet za granicę. Dziadkowie, gdy więc wreszcie od święta widzą wnuki, poświęcają im swój czas i uwagę w pełni. Nie muszą nigdzie gnać i maluchy stają się wtedy centrum ich świata. Wnuki mogą zadawać miliony pytań swoim babciom albo godzinami rozkręcać autka z dziadkami, nikt im nie odmówi z powodu pilnej pracy czy porządków.

Przekaz rodzinny i przynależność
Dziadkowie zapewniają ciągłość rodzinną. Mogą opowiedzieć wnukom o swoim dzieciństwie, o swoich rodzicach a ich pradziadkach. Wiedza na temat własnych korzeni jest bardzo ważna i interesująca, a także buduje poczucie wspólnoty, przynależności. Dla starszych dzieci na pewno ciekawe będą historie o tym, jak żyło się dawniej, kiedy np. nie było jeszcze gier komputerowych ani telefonów komórkowych.

Ciekawe hobby
Dziadkowie na emeryturze często mają ciekawe zainteresowania, którymi chętnie podzielą się z wnukami. Znaczki, kolekcja pocztówek, stare samochody czy zwiedzanie muzeów – dzieci chłoną takie rzeczy i mogą stać się towarzyszami babci i dziadka w realizacji ich hobby.

Mądrość życiowa
Nie każdą wiedzę da się zdobyć w szkole czy dzięki książkom. Dziadkowie mogą dzielić się z wnukami mądrością i doświadczeniem, stać się skarbnicą wiedzy o życiu i relacjach międzyludzkich. Obcowanie ze starszymi osobami uczy też dzieci naturalnego porządku świata, tego, że się starzejemy, czasem chorujemy, w końcu musimy również pogodzić się ze stratą kogoś bliskiego. Dziecko oswaja się z tymi procesami a także uczy tolerancji dla starości czy słabości.

Niezwykłe umiejętności
Nikt tak artystycznie jak babcia nie potrafi zaszyć dziury w spodniach, ani tak, jak dziadek zbudować karmnika dla ptaków. Babcia potrafi pielęgnować kwiaty, szyć kostiumy na bal a dziadek robić sztuczki karciane. Nagle okazuje się, że lalkę można wydziergać na szydełku, z kawałka materiału sprawić jej suknię, a dziadka uprosić o zrobienie dla niej domku ze sklejki. Dziś rodzice kupują większość tych rzeczy. Zanikają umiejętności robienia na drutach czy majsterkowania. W oczach dziecka będą to czynności wręcz magiczne. Mamy rzadko mają czas, by piec, a dom pachnący świeżym ciastem to jedno z najpiękniejszych wspomnień dzieciństwa. Lalka kupiona w sklepie będzie jak tysiące innych lalek, taka od babci – tylko jedna jedyna, wyjątkowa i będzie miała szansę przetrwać w rodzinie następne pokolenia.

Opieka
Dziadkowie nie powinni przejmować obowiązków rodzica, chyba, że sytuacja jest wyjątkowa, a rodzice niewydolni wychowawczo bądź chorzy. Ciężar wychowania dzieci powinien spoczywać na rodzicach. Bliskość dziadków jest jednak bardzo pomocna, gdy rodzice muszą coś załatwić albo chcieliby wieczorem wyjść. Osobnym tematem jest, czy babcia powinna zostać nianią dziecka. Taka sytuacja ma swoje plusy i minusy. Babcia na pewno jest godna zaufania i nie będziemy mieli oporów, by zostawić z nią dziecko. Jednak z drugiej strony od babci trudniej wyegzekwować przestrzeganie swoich zasad wychowawczych niż od osoby, której się za opiekę płaci.

Dzieci – rodzice – dziadkowie

Relacja „dzieci – rodzice” często diametralnie zmienia się, gdy dzieci same stają się rodzicami. Zaczynają wtedy rozumieć obawy i lęki związane z posiadaniem potomstwa. Dziadkowie z kolei często dopiero na starość potrafią przeżywać miłość w sposób pełny, spokojny. Nie muszą martwić się o byt wnuków, odpowiedzialność, która na nich spoczywa, jest dużo mniejsza. Rodzice kochają, ale muszą też wychowywać. Dziadkowie mogą wnuki po prostu kochać, cieszyć się ich obecnością. Skupiać się na nich, gdy są blisko.

Czasem młodzi rodzice zupełnie nie zgadzają z metodami wychowawczymi swoich matek i ojców. Mogą na przykład w ogóle nie uznawać telewizji w życiu dzieci albo słodyczy w ich diecie. Rodzice wychowują dzieci, odpowiadają za nie, ale zbyt duża kontrola i narzucanie dziadkom swoich metod, to podważanie ich kompetencji. Nic na siłę. Warto zastanowić się, co jest priorytetem. Nie ma sensu kruszyć kopii o racuchy, które babcia z miłości do wnuczki usmaży raz na tydzień, tym bardziej jeśli miałoby to zakłócić albo, co gorsza, zerwać ich relacje. Jeśli jednak babcia zajmuje się wnuczką na co dzień, należy ustalić z nią zasady, których przestrzeganie jest dla nas ważne.

Warto pamiętać, że dziadkowie, tak jak my, chcą uszczęśliwić malucha, nie mają złych intencji, robią to tak, jak potrafią najlepiej, czyli np. rozpieszczając go. Jeśli już decydujemy się skorzystać z pomocy dziadków, dobrze jest im zaufać i przyjąć ich pomoc z dobrodziejstwem inwentarza.