Zanim zaczniesz karmić, przygotuj sobie wszystko, co może Ci być potrzebne. Poduszkę (z wypełnieniem hipoalergicznym, a nie z pierza) lub kilka poduszek – przydadzą się, by podeprzeć dziecko, ale także dla Ciebie np. pod łokieć lub za plecy.
Miej też przy sobie pieluszkę tetrową na wypadek, gdyby wypływające intensywnie mleko zalało malca. Pamiętaj także o zabezpieczeniu wkładką laktacyjną drugiej piersi, bo i z niej może popłynąć mleko. W czasie karmienia wiele mam odczuwa silne pragnienie, zatem postaw gdzieś pod ręką szklankę z wodą. Przyda się też drobna przekąska i coś relaksującego do czytania (pod warunkiem, że nie zakłóci to relacji z dzieckiem i nie przeszkodzi w prawidłowym ssaniu piersi przez malca).
Jeśli wszystko gotowe, możesz zabrać się do karmienia. Oto najlepsza strategia działania:
Wybierz odpowiednią pozycję do karmienia – połóż się lub usiądź wygodnie. Jeśli siedzisz, pamiętaj, by Twoje plecy były oparte. Pochylanie się nad dzieckiem w półzgięciu sprawi, że szybko poczujesz dyskomfort (czytaj więcej w: Pozycje do karmienia piersią).
Niezależnie od tego, jaką pozycję wybierzesz, maluch musi leżeć na wprost piersi, czyli tak, żeby nie musiał wykręcać ani odwracać głowy, aby dosięgnąć do brodawki. Dziecko leży prawidłowo, gdy jest zwrócone swoim brzuszkiem do Twojego brzucha i ma nosek na wysokości brodawki. Nie może leżeć na wznak z szyją i głową skręconą w kierunku piersi, ponieważ w takiej pozycji nie uda mu się prawidłowo ssać.
Czas na podanie piersi. Chwyć pierś w taki sposób, by Twoja dłoń ułożyła się w literę „C” – kciuk na górze, a cztery palce pod spodem piersi. Pamiętaj, by nie naciskać na pierś za mocno, trzeba ją jedynie nieco spłaszczyć, by była łatwiejsza do uchwycenia. Nie wolno trzymać piersi ani za brodawkę, ani za otoczkę, ponieważ dziecko musi mieć do nich swobodny dostęp.
Teraz zachęć szkraba do otwarcia buzi. W tym celu połaskocz go w policzek albo przesuń po jego ustach brodawką w górę i w dół. To powinno sprowokować malca do szerokiego otwarcia ust. I w tym właśnie momencie, zdecydowanym ruchem „nałóż” dziecko na pierś. Nie wciskaj jej siłą, bo malec chwyci za płytko, a Ty poczujesz ból.
Na początku, kiedy dopiero uczysz się prawidłowego przystawiania oseska, może Ci pomóc tzw. pozycja krzyżowa pozwalająca na maksymalną kontrolę nad jego główką. Łatwiej Ci będzie nałożyć otwartą buzię dziecka na swoją pierś, gdy uchwycisz główkę dłonią, zamiast kłaść ją na swoim przedramieniu. Dłonią można manewrować sprawniej i bardziej precyzyjnie niż przedramieniem. Oczywiście nie byłoby wygodnie karmić malca, trzymając jego głowę na dłoni, więc gdy maluch zassie pierś, musisz delikatnie przełożyć jego główkę na swoje przedramię albo zsunąć ją na poduszkę, na której wcześniej położysz dziecko.
Pamiętaj, że w buzi dziecka musi znaleźć się brodawka wraz ze znaczną częścią otoczki. Maluch, który właśnie tak uchwyci pierś, rytmicznie uciska żuchwą na otoczkę, a ruchami języka odpowiednio masuje umiejscowione w niej przewody mleczne i w ten sposób „wyciska” pokarm.
To, że dziecko uchwyciło pierś prawidłowo i ssie efektywnie, poznasz po tym, że:
maluch jest wtulony w pierś, dotyka do niej noskiem,
nie słychać cmokania i mlaskania tylko rytmiczne połykanie,
maluch ma wywinięte na zewnątrz wargi,
policzki dziecka nie są wciągnięte, a jego usta nie mają kształtu ryjka,
szeroko otwarte usta szkraba obejmują nie tylko brodawkę, ale i znaczną część otoczki (tworzą kąt rozwarty),
mama nie czuje bólu.
Gdy maluch ssie, nie ściskaj piersi (możesz zablokować wypływ mleka).
Nie musisz też naciskać piersi palcem, by odsłonić nos malca. Gdyby dziecko nie mogło oddychać, samo przerwałoby ssanie. Specjalna budowa niemowlęcego nosa umożliwia mu takie właśnie pobieranie pokarmu – z nosem wtulonym w pierś. A jeśli wydaje Ci się, że dziecko jednak z trudem oddycha, pomanewruj pupą szkraba, przytulając ją bardziej do swojego brzucha, a wtedy nos sam odsunie się nieco od piersi.
Jeśli czujesz ból, przerwij karmienie i ponów próbę prawidłowego przystawienia dziecka do piersi. W tym celu delikatnie włóż czysty palec wolnej ręki w kącik ust dziecka i spokojnie rozewrzyj jego dziąsła, by pierś mogła wysunąć się bez bólu. Nigdy nie wyszarpuj piersi z zamkniętych ust dziecka.
Maluch dobrze przystawiony do piersi po kilku szybkich ruchach ssących zaczyna jeść wolniej – rytmicznie i spokojnie. Gdy pokarm płynie, dziecko może się już rozluźnić i bez reszty oddać przyjemności ssania. Pomyśl, jakie to niesamowite, że karmiąc dziecko, zaspokajasz jego dwie najważniejsze potrzeby - potrzebę jedzenia i - równie ważną - potrzebę bliskości i miłości.
