Zmniejszenie produkcji pokarmu

Jednym z najczęstszych powikłań po zapaleniu piersi jest zmniejszenie się produkcji pokarmu. Jego powodem jest zwykle nieprawidłowe postępowanie przy zapaleniu piersi, ograniczanie przystawiania dziecka i odciągania mleka (a to często wynika ze związanego z chorobą bólu). Tymczasem podczas zapalenia piersi bardzo ważne jest jej prawidłowe opróżnianie. Jeżeli jednak ilość mleka się zmniejszyła, to zwykle laktację można w pełni odbudować.

Jeśli przeszłaś zapalenie piersi i poziom laktacji się obniżył, musisz często przystawiać maluszka do piersi i wierzyć, że wszystko wróci do normy. Unikaj dokarmiania dziecka, kontroluj jego wagę. Pij dużo wody, odżywiaj się racjonalnie i karm na żądanie. Jeśli się nie poddasz, poziom laktacji powinien szybko dostroić się do potrzeb dziecka.

Nawrót zapalenia piersi

Jest to najczęstsze powikłanie zapalenia piersi. Zwykle wynika z nieprawidłowego lub zbyt późnego wdrożenia leczenia pierwotnego zapalenia piersi. 

Przyczyny nawrotów zapalenia piersi:

• Niedoleczone zapalenie piersi – przerwana, zbyt krótka lub nieodpowiednio dobrana antybiotykoterpia,

• Brak rozpoznania pierwotnego zapalenia piersi,

• Zbyt późne rozpoczęcie leczenia pierwotnego zapalenia piersi,

• Niedoleczone uszkodzenie brodawek sutkowych,

• Bakterie, powodujące infekcję, znajdujące się w jamie ustnej dziecka lub na skórze mamy,

• Źle dobrane, zbyt ciasne ubrania, szczególnie biustonosz,

• Zmniejszenie ilości karmień,

• Zakażenie grzybicze,

• Osłabiona odporność,

• Zmiany w piersiach,

• Palenie papierosów, zmęczenie, stres.

Leczenie nawrotów zapalenia piersi

Leczenie nawrotów i zalecenia co do postępowania są identyczne, jak w przypadku pierwotnego zapalenia piersi. Zwykle trzeba wdrożyć antybiotykoterapię i leczenie przeciwgrzybicze. Zapalenie piersi nie jest powodem do zaprzestania karmienia. Nie jest nim także antybiotykoterapia. Nie lecz się jednak na własną rękę, bo lekarz musi dobrać odpowiednie leki oraz ich dawki tak, by nie zaszkodzić karmionemu maluszkowi. Zapalenie mija zwykle po kilku dniach, pamiętaj jednak, by nie zaprzestawać leczenia (które zwykle trwa między 7 a 14 dni), bo możesz sprowokować kolejne nawroty. W trakcie leczenia Ty i dziecko powinniście przyjmować probiotyk.

Jeśli zapalenie zostanie wyleczone, a przyczyna nawrotów wyeliminowana, rokowania są pomyślne. Nawroty bywają jednak częstą przyczyną porzucenia karmienia piersią ze względu na dyskomfort i ból mamy. Jeśli chcesz karmić i uda Ci się zastosować do zaleceń, tak, by zminimalizować ryzyko nawrotów, nie ma przeciwwskazań by z powodzeniem kontynuować naturalne karmienie.

Ropień

Ropień to zbiornik treści ropnej, który powstał w wyniku źle leczonego lub opóźnienia leczenia stanu zapalnego piersi. Bywa też, że powstaje w wyniku nabytej antybiotykoodporności. Często ma to związek z mechanicznym uszkodzeniem brodawki sutkowej, co sprzyja zakażeniom bakteryjnym.

Pierś jest bolesna, zaczerwieniona, obrzęknięta. Daje się wyczuć guz, który przy dotyku bardzo boli. Często ropniowi towarzyszy gorączka i ogólne złe samopoczucie, dyskomfort. Przy podejrzeniu ropnia zawsze należy skonsultować się z lekarzem. Konieczne jest przeprowadzenia badania USG i raczej będzie konieczne skierowanie do chirurga.

Leczenie ropnia

Ropień może być leczony bez wstrzymywania laktacji. We wstępnej fazie lekarz powinien zapisać leczenie antybiotykiem.

Jedną z technik usuwania ropnia jest zabieg nakłucia go igłą, nie jest on bardzo inwazyjny, jednak bywa nieskuteczny. Innym sposobem jest drenaż, który wykonuje się w znieczuleniu i również jest to technika mało inwazyjna, wykonywana w trybie ambulatoryjnym lub chirurgii jednego dnia. Dren zwykle pozostaje 7 dni, jeśli miejsce nacięcia nie uniemożliwia karmienia – mama może przystawiać normalnie dziecko, o ile w pokarmie nie pojawia się ropa albo krew. Jeśli te sposoby zawiodą należy przeprowadzić klasyczny chirurgiczny drenaż ropnia, który wymaga kilkudniowej hospitalizacji.

W przypadku ropnia zwykle udaje się utrzymać laktację, w zależności od umiejscowienia ropnia, sposobu leczenia i determinacji mamy.