wrzaski, krzyki

Mój syn pamiętam że czasami potrzebował aby wziąć go na ręce gdy za mną po pełzał a ja coś robiłam ale nie za każdym razem i nie było to jakieś wymuszone Oczywiście jeżeli tego wymagał brałam go przytuliłam zapewniłam te bliskość wiadomo człowiek czasami bywa że się denerwuję bo w tym czasie chce wykonać jakieś tam domowe obowiązki ale no niestety nie wszystko da się z dzieckiem zaplanować Czasami niektóre czynności trwają 3 razy dłużej z małymi przerwami i dopiero dochodzą do skutku z biegiem czasu I zaczynają coraz więcej rozumieć a na jest dużo łatwiej nie trzeba to wszystko przetrwać

Pamiętam jak córka przyklejała się mi do nogi jak coś chciałam zrobić i płąkała, bardzo tego nie lubiłam

Monia najgorzej właśnie nie odróżnić tego momentu a potem to już zaczynają to wykorzystywać. 

Moja raczkuje już od miesiąca około. Bardzo lubi chodzić za jedna czy druga babcia. 

Ale jak jesteśmy sami w domu to pójdzie za mną wszędzie czy do toalety czy do kuchni. 

Nawet jak ostatnio kulałam mielone to przykleiła i się do nogi i nie chciała puścić :D 

Ale ma w swoim życiu takie momenty ze próbuje coś wymusić krzykiem lub płaczem ale mówię jej stanowcze nie lub nie wolno, popatrzy i przestanie. 

U nas na szczęście obeszło się bez tego momentu lęku separacyjnego bo mały bardzo szybko zaczął raczkować i po prostu wydaje mi się że gdy tylko czuł ten mój brak zaraz za mną się poruszał praktycznie krok w krok to że mógł ze mną się przemieszczać właśnie dawało mu poczucie takiego bezpieczeństwa nie tracił mnie z zasięgu wzroku a ja mimo tego że opiekowałam się nim zawsze coś tam w międzyczasie mogłam wypełnić z obowiązków domowych więc dla mnie na duży plus