ślub cywilny czy kościelny?

Liczą no to jest okropne uczucie ale nie zawsze jest możliwość żeby zająć się dzieckiem w domu . Ja musiałam wrócić do pracy bo pieniążki były potrzebne i było to trudne. Córka bardzo długo się adaptowała . Tak naprawdę chyba z rok . Jak skończyła dwa lata to miała jescze czasami bunt że nie chciała ubierać się do żłobka . Ale wychodziła z niego zadowolona . Teraz ma 2.5 . Pięknie chodzi i ładnie wstaje rano. Bez zająknięcia wchodzi na salę i żegna się że mną . Wychodzi zadowolona . Teraz mam spokój bo wiem że moje dziecko za mną nie płacze ale ile to trwało...  Od września córka idzie do przedszkola . Bardzo się tym stresuje i mam nadzieję że przez to że chodziła wlansie już do żłobka , łatwiej się odnajdzie w nowej grupie i miejscu 

Oj to prawda nas to dopiero wszystko czeka ale na szczęście jakby się udało to u rodziców na osiedlu jest prywatny żłobek do którego chcemy składać papiery więc jakby się dostał to moi rodzice mogli by go odbierać i zawsze ktoś blisko by był w razie potrzeby :) 

Ale ciągle na sama myśl że mam oddać takiego malucha skręca mnie w brzuchu ale wiem ze nie mam innego wyjścia 

jak mieszka sie w jednym domu to jest to wsparcie chociazby przypilnowac malucha czy pomóc w razie pilnego wyjścia nie wspomne jak juz sie pracuje i trzeba malucha odbierać z przedszkola, taka pomoc jest ogromnym wsparciem o ile jeszcze dziadkowie sa chetni i na siłach;)

ja mam dziadków jedych blisko ale ciągle mają coś do załatwienia ciągle coś na głowie wiec nigdy nie zdazyło sie aby odebrali dziecko z przedszkola czy przypilnowali podczas choroby  zawsze z męzem kombinowaliśmy  z wolnym w pracy czy zamianą zmian aby ta opieka była całodobowa i czasami bywało cieżko ale daliśmy rade;)

Ja nie mam złych rodziców i wiem ze zawsze mogę na nich liczyć i często na weekendy jeżdżę z synem do nich jak mój wyjeżdża dzięki temu też mam trochę czasu dla siebie jak oni zajmują się wnukiem 

Na krótki czas fajnie tak z nimi pobyć ale chyba na dłuższy czas już bym się nie zdecydowała ale powiem wam ze kiedyś miałam myśli żeby z rodzicami zamieszkać obok siebie w bliźniaki albo coś ale szybko ten pomysł zanikł �

To prawda samemu to samemu. Jednak razem to napewno leżej mieszka się rodzicom i powinni to docenić jeżeli to dzieci zajmują się utrzymaniem domu i sprzątaniem.

Ja marze aby wkoncu wyprowadzić sie od rodziców . Mam zbyt problematyczną mamę . I tak mega żałuje ze zgodzilam się z nimi mieszkać i wyremontowałam dom . 

Samemu to jednak samemu i na Swoim ;) 

Ja też nie czuje się zbyt swobodnie przy mojej dlatego okres przez który mieszkaliśmy u niej był dla mnie bardzo trudny 

Ja sobie nie wyobrażam mieszkania z teściowa chociaz nam proponowała to na czas budowy i nie zdecydowaliśmy się że względu właśnie na prywatność, swobodę no i ja czułabym się skrępowana, nie czuje się też przy niej swobodnie