Rola Partnera podczas karmienia piersią

Wsparcie partnera najważniejsze ,kiedy usłyszysz od najbliższej osoby ze e sobie radzisz i jeszcze ci nie pomaga nie ma opcji na udane karmienie 

Pati jkabym czytala siebie, jak mam zaplanowany dzien pelny pracy to czuje sie lepiej niz jak mam wolne, taka spelniona ze zrobilam tyle i zadowolona wewnetrznie psychicznie szczesliwsza mimo ze fizycznie padnieta,

Cały etap karmienia dopiero przed nami  ponieważ  jeszcze  czekamy na naszego malucha natomiast według mnie ważne jest aby swoich partnerów od początku również wdrażać w temat ponieważ nie zawsze wszystko jasne i oczywiste jest dla nas kobiet a co dopiero dla nich przeważnie jest to czarna magia  hehe moj maz np pomagal mi w wyborze laktatora co bardzo mi pomogło w decyzji gdy czulam rowniez jego wsparcie i zaangażowanie natomiast jak będzie przebiegać nasza droga mleczna w późniejszym etapie i jaka rolę w tym będzie spełniał tatus zobaczymy w trakcie ale znając jego zaangażowanie mysle ze będzie starał się być pomocny 

Patrycja mam dokładnie tak samo , jestem zła jak mam wiele czasu wolnego , a nie potrafię go wykorzystać . Jednak jak mam zaplanowane wszystko , po kolei itd i nawet jak czasem dużo do zrobienia to czuję się lepiej niż jak mam obiad na dwa dni i nie wiem co ze sobą zrobić kompletnie wtedy :D

Różne są dzieci ja wcześniej jak syn był mniejszy to dużo więcej czasu miałam dla siebie , a teraz to mama i mama nawet nie mogę za bardzo usiąść bo jak się nudzi to od razu mnie gdzieś ciągnie , teraz przynajmniej poki jeszcze jest ciepło to korzystamy z wyjść na dwór , ale zima to będziemy się męczyć . Czasem tak mnie wymeczy że nie wiem jak się nazywam wieczorem.

Ja mam takie egzemplarze dzieci które zdarza się często że bawią się same, fakt różnie się to kończy często płaczem i wrzaskiem i bajzlem na całe mieszkanie ale fakt faktem pobawią się razem a wtedy na mam czas na domowe obowiązki. 

Ważne jest wsparcie partnera z boku czasem inaczej wygląda i może dawać rady apropos prawidłowego ułożenia rąk na piersi ( Jeśli brał z nami udział w zajęciach na szkole rodzenia). Przynosić przekąski lub wodę ( ja tak miałam że zaczynałam karmić to chciało mi się pić). Oczywiście ważne jest też dobre słowo otuchy w kryzysowych momentach. Przy drugim dziecku mam wrażenie, że rola partnera kształtuje się trochę inaczej, to strasze dziecko może poczuć się odtrącone i wymaga tego aby się nim zająć i w tym tatuś sprawdza się idealnie.

Z tymi starszakami nie zawsze tak jest- moja ma momenty kiedy płacze, krzyczy i trzeba ją zabawiać - wtedy czuję się wykończona a ma dni kiedy mówi: bawi bawi i faktycznie sama czyta, układa wieżę z klockow, pakuje zakupy do wózka i wędruje od kuchni do pokoju. Kiedyś to zrzucalam na zęby a teraz na prawdę nie wiem co mam winić. 

Przy maluszkach jest inaczej, są dni gdzie trzeba mieć maluszka cały dzien na rękach i nie da się odłożyć. Przy starszakach już trochę łatwiej bo pójdą do pokoju i się pobawią albo pomogą przy obowiązkach.